Bρέθηκαν τα λύτρα του Mέρτεν

Σε αυτή την περιοχή θα καταγράφουμε δημοσιεύσεις σχετικές με κρυμμένους θησαυρούς στον ελλαδικό χώρο.

Συντονιστές: Συνδιαχειριστές, Υπερσυντονιστές, Συντονιστές

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
ApoToPalioForum
Δημοσιεύσεις: 364
Εγγραφή: 21 Σεπ 2008, 15:35

Bρέθηκαν τα λύτρα του Mέρτεν

Δημοσίευση από ApoToPalioForum »

Δημοσιευμένο από 13/10/05 στις 18:59:52 GMT+02:00 από dt-135

Eπτά επιταγές αποδεικνύουν ότι τα λύτρα 1,5 δισ. δραχμών που κατέβαλε η Iσραηλιτική Kοινότητα Θεσσαλονίκης, στο διάστημα 1942 - 1943, κατέληξαν στα θησαυροφυλάκια του γερμανικού κράτους

Λύθηκε το μυστήριο - Aνοίγει ο δρόμος για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων

«Ο Μέρτεν είχε ζητήσει από την Κοινότητα ένα υπέρογκο ποσό, προκειμένου να μη μας μεταφέρουν οι ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μαζέψαμε τα λύτρα της σωτηρίας μας, πιστέψαμε ότι σωθήκαμε· αλλά μόλις τα πήρε, ύστερα από μερικές ημέρες μας συγκέντρωσαν, μας έβαλαν στα τρένα και μας έστειλαν στον θάνατο», δήλωσε ο Χάιντς Κούνιο.

Ο Χάιντς Κούνιο είναι ένας από τους ελάχιστους Εβραίους της Θεσσαλονίκης που επέζησαν από το κολαστήριο του Άουσβιτς. Περισσότεροι από 45.000 ομόθρησκοί του όμως άφησαν την τελευταία τους πνοή στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, παρότι είχαν πληρώσει 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές της εποχής (σημερινή αντιστοιχία περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ) «λύτρα» στον Μαξ Μέρτεν, τον διοικητή της γερμανικής διοίκησης Μακεδονίας.

Πριν από λίγες ημέρες, ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής Ιστορίας του B' Παγκοσμίου Πολέμου - που αφορούσε το αν πραγματικά δόθηκαν αυτά τα χρήματα και σε ποιον κατέληξαν - λύθηκε από τον ιστορικό Ευάγγελο Χεκίμογλου.

«Βρήκα επτά επιταγές που δόθηκαν ως λύτρα από την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης (ΙΚΘ) στις γερμανικές κατοχικές αρχές κατά την περίοδο 1942 - 1943 για την εξαγορά της υποχρεωτικής εργασίας των Εβραίων της πόλης», αποκαλύπτει ο κ. Χεκίμογλου. Οι επιταγές εντοπίστηκαν ύστερα από έρευνες δύο ετών στο αρχείο της Τράπεζας Θεσσαλονίκης - το οποίο βρίσκεται στο ιστορικό αρχείο της Εθνικής Τραπέζης -, αφορούν το ποσόν τού 1,036 δισεκατομμυρίου δραχμών και εκδόθηκαν από την ΙΚΘ από 29/10/42 έως 15/1/43 στο όνομα τής Γερμανικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης - Αιγαίου. Είναι οπισθογραφημένες από τον Μέρτεν και προσκομίστηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να εισπραχθούν από την Οικονομική Υπηρεσία του Γερμανικού Δημοσίου.

«H ανεύρεση αυτών των επιταγών, που θεωρούνταν χαμένες, ανατρέπει τα όσα γνωρίζαμε και φυσικά ανοίγει τον δρόμο για την καταβολή αποζημιώσεων από το γερμανικό κράτος, καθώς για πρώτη φορά αποδεικνύεται πως τα χρήματα που ζήτησε ο Μέρτεν δεν πήγαν σε αυτόν - όπως επανειλημμένως είχε υποστηρίξει το Γερμανικό Δημόσιο - αλλά στα γερμανικά ταμεία», λέει ο πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, κ. Μωυσής Κωνσταντίνης.


«Πληρώναμε για τη ζωή μας, μας έστειλαν στον θάνατο»
«Οι Γερμανοί είχαν συγκεντρώσει την 11η Ιουλίου 1942 όλους τους άρρενες Εβραίους ηλικίας 18 έως 45 ετών στην Πλατεία Ελευθερίας, ενώ την επόμενη ημέρα 2.000 άνθρωποι στάλθηκαν σε λατομεία σε διάφορα σημεία της Μακεδονίας. H καταγραφή ολοκληρώθηκε στις 13 Ιουλίου 1942 και συνεχίστηκε η αποστολή των συνολικά 3.500 καταγραφέντων σε καταναγκαστικά έργα οδοποιίας και κατασκευής του αεροδρομίου τού ΣΕΔΕΣ. Αυτοί που στάλθηκαν στα καταναγκαστικά έργα δεν ήταν συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εργασίες, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν από την εξάντληση. Όταν οι σοροί των πρώτων νεκρών άρχισαν να φτάνουν στη Θεσσαλονίκη, δημιουργήθηκε μια ολόκληρη «βιομηχανία» για την απαλλαγή των υπόχρεων από την καταναγκαστική εργασία, με παχυλές δωροδοκίες γιατρών, μεσαζόντων και εργολάβων. Οι Εβραίοι της πόλης άρχισαν να πληρώνουν, πιστεύοντας πως πληρώνοντας μπορούν να γλιτώσουν τις ζωές τους», εξηγεί ο κ. Χεκίμογλου.

«Συμφωνία». Τον Νοέμβριο του 1942 η υποχρεωτική στρατολόγηση επεκτάθηκε στο σύνολο του πληθυσμού και επιστρατεύθηκαν όλοι οι άντρες που γεννήθηκαν από το 1912 έως το 1921. Τότε, με μεσολάβηση του Γερμανού εργολάβου Μίλερ που ήταν υπεύθυνος για όλους τούς «καταναγκαστικούς» εργάτες, υπεγράφη η συμφωνία για την καταβολή λύτρων μεταξύ τής ΙΚΘ και του Μέρτεν. Σύμφωνα με το κείμενο της συμφωνίας καταβολής λύτρων - το οποίο συνέταξε το ηγετικό στέλεχος της ΙΚΘ, Γιομτόβ Γιακοέλ - οι Εβραίοι θα απαλλάσσονταν από την καταναγκαστική εργασία, έναντι αποζημίωσης ύψους δύο δισεκατομμυρίων δραχμών, που έπρεπε να καταβληθεί τμηματικά μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου του 1942.

Το ποσό που κατάφερε η ΙΚΘ να συγκεντρώσει και να καταβάλει μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου ήταν 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές, ποσό που αντιστοιχούσε σε 1,5 εκατομμύριο δραχμικά ημερομίσθια της εποχής. Από το ποσό αυτό, τα 1,036 δισ. καταβλήθηκαν με τις επτά επιταγές της Τράπεζας Θεσσαλονίκης που εξέδωσε η Ισραηλιτική Κοινότητα στο όνομα τής Γερμανικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης - Αιγαίου και οι οποίες είναι οπισθογραφημένες από τον Μέρτεν. Σύμφωνα με τον κ. Χεκίμογλου, έξι από τις επιταγές αυτές πληρώθηκαν κανονικά στη Γερμανική Διοίκηση ενώ η μία εισπράχθηκε τοις μετρητοίς από τον διερμηνέα τού Μέρτεν, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη τού Μέρτεν που έγινε στην Ελλάδα. Σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο ποσό των 500 εκατομμυρίων, ενδέχεται να το είχε εισπράξει ο Μέρτεν σε μετρητά. Ο Μέρτεν, όταν δικάστηκε στην Ελλάδα το 1959, είχε παραδεχθεί ότι είχε λάβει λύτρα από την Ισραηλιτική Κοινότητα αλλά υποστήριξε πως τα χρήματα κατέληξαν στην Κεντρική Γερμανική Τράπεζα. Τον ισχυρισμό αυτόν αντέκρουσε η γερμανική κυβέρνηση, που τον κατηγόρησε για κατάχρηση των χρημάτων, αρνούμενη ότι έστω και μία δραχμή από τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης κατέληξε στα ταμεία της. Μόνο που τώρα η Ιστορία αλλάζει, όπως επισημαίνει ο κ. Κωνσταντίνης.

Πηγή: TΑ ΝΕΑ
Απάντηση

Επιστροφή στο “Κρυμμένοι θησαυροί στην ελλάδα”