|
Η πορεία προς
το ευρώ
1. Το 1946 ο
Winston Churchill στον λόγο του στις 19-9-1946
στη Ζυρίχη, μιλάει για την
αναγκαιότητα δημιουργίας των
Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.
2. Το 1948 ο
οργανισμός Ευρωπαϊκής
οικονομικής συνεργασίας (Ο.Ε.Ο.Σ.)
οργανώνει την συνεργασία ανάμεσα
στα 16 Ευρωπαϊκά κράτη που
λαμβάνουν την βοήθεια του
Αμερικανικού σχεδίου Marshall
3. Στις
9-5-1950 είναι η διακήρυξη του Robert
Schuman για την δημιουργία της
Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα
και Χάλυβα (Ε.Κ.Α.Χ.). Η Γαλλία, η
Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το
Λουξεμβούργο και η Ιταλία είναι
τα ιδρυτικά μέλη. Η υπογραφή της
συνθήκης έγινε στο Παρίσι στις
18-4-1951 και τέθηκε σε ισχύ στις
23-7-1952.
4.
Το Ιούνιο του 1955 στη διάσκεψη της
Μεσσίνας οι 6 υπουργοί ανέθεσαν
την εξέταση των δυνατοτήτων μιας
σταδιακής ολοκλήρωσης της
Ευρωπαϊκής συνεργασίας, σε μια
επιτροπή υπό την προεδρία του
Βέλγου υπουργού εξωτερικών Paul Henri
Spaah. Η έκθεση αυτής της επιτροπής
παρουσιάστηκε το 1956 και αποτέλεσε
την βάση των διαπραγματεύσεων της
συνθήκης για την ίδρυση της
Ευρωπαϊκής Οικονομικής
Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.) και της
συνθήκης για την ίδρυση της
Ευρωπαϊκής επιτροπής ατομικής
ενέργειας (Ευρατόμ). Οι συνθήκες
υπογράφηκαν στην Ρώμη στις 25-3-1957
και τέθηκαν σε ισχύ την 1-1-1958.
5. Στις
9-7-1961 η Ελλάδα υπογράφει συμφωνία
σύνδεσης με την Ε.Ο.Κ. Στόχος της
είναι η πλήρη ένταξη τα επόμενα
χρόνια.
6. Στις
8-4-1965 υπογράφετε η συνθήκη
συγχώνευσης των τριών Ευρωπαϊκών
κοινοτήτων (Ευρωπαϊκής
κοινότητας άνθρακα και χάλυβα ,
Ευρατομ και Ε.Ο.Κ.), η οποία τίθεται
σε ισχύ την 1-7-1967.
7. Το
1969 πραγματοποιείτε η τελωνιακή
ένωση των χωρών της Ε.Ο.Κ. 8.Τον
Οκτώβριο του 1970 παρουσιάστηκε
στην Ευρωπαϊκή επιτροπή το σχέδιο
Werner που προέβλεπε την δημιουργία
μίας Οικονομικής και
Νομισματικής Ένωσης (Ο.Ν.Ε.) σε
τρία στάδια με όχημα το «νομισματικό
φίδι» , την δημιουργία μιας
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
και την εναρμόνιση και τον
συντονισμό των οικονομικών
πολιτικών στην Ε.Ο.Κ.
8. Στις
22-1-1972 υπογράφηκαν οι συνθήκες
προσχώρησης στην Κοινότητα της Μ.
Βρετανίας, της Ιρλανδίας και της
Δανίας και έγιναν πραγματικότητα
την 1-1-1973
9. Το 1972
γίνεται μια προσπάθεια να
διατηρηθούν σταθερές μεταξύ τους
και ευέλικτες έναντι του Δολαρίου
οι τιμές συναλλάγματος των
συμμετεχόντων χωρών με την
δημιουργία του “νομισματικού
φιδιού”. Το σύστημα όμως αυτό
καθίσταται προβληματικό μετά τις
συνεχείς ανατιμήσεις του Μάρκου
και την αποδυνάμωση των άλλων
νομισμάτων. Για να ξεπεραστεί το
πρόβλημα η Γαλλία και η Γερμανία
προτείνουν την δημιουργία του
Ευρωπαϊκού Νομισματικού
Συστήματος (Ε.Ν.Σ.) που τίθεται σε
ισχύ στις 13-3-1979 και της Ευρωπαϊκής
Νομισματικής Μονάδας (Ε.Ν.Μ. / ECU).
Δηλαδή ενός καλαθιού με τα
νομίσματα των κρατών μελών τα
οποία συμμετέχουν σε βαθμό
ανάλογο με την οικονομική τους
ευρωστία. Το ECU αποτελούσε
λογιστική μονάδα. Η Δρχ. δεν
συμμετείχε στον μηχανισμό αυτό.
Το 1979 υπογράφετε στο Ζάππειο
μέγαρο της Αθήνας η συνθήκη
προσχώρησης της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ.
και την ίδια χρονιά γίνονται οι
πρώτες ευρωπαϊκές εκλογές για την
ανάδειξη των βουλευτών του
Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.
11. Την
1-1-1981 η Ελλάδα γίνετε το δέκατο
ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής
Κοινότητας.
12. Την
1-1-1986 προσχωρούν στην Ευρωπαϊκή
Κοινότητα η Ισπανία και η
Πορτογαλία. Τροποποιείτε η αρχική
συνθήκη της Ρώμης με την υπογραφή
της ενιαίας Ευρωπαϊκής πράξης.
Μπαίνουν οι βάσεις για την
ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς.
Καθιερώνετε η Ευρωπαϊκή σημαία,
είναι μπλε με δώδεκα αστέρια σε
κύκλο.
13. Το
1989 εγκρίνετε το σχέδιο για την
πραγματοποίηση της οικονομικής
και νομισματικής ένωσης, (Ο.Ν.Ε.),
σε τρία στάδια.
14.
Το 1990 αρχίζει το πρώτο στάδιο της
Ο.Ν.Ε., με την απελευθέρωση της
αγοράς κεφαλαίων σε οχτώ χώρες
της κοινότητας. Για την Ελλάδα,
την Ισπανία, την Πορτογαλία και
την Ιρλανδία, δίνετε παράταση ως
το 1992.
15.
Στις 7-2-1992 υπογράφηκε η συνθήκη
του Μάαστριχ και τέθηκε σε ισχύ
την 1-11-1993. Η συνθήκη αυτή παρέχει
το θεσμικό πλαίσιο για την
επίτευξη των διαφόρων σταδίων της
Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η συνθήκη
του Μάαστριχ λοιπόν περιλαμβάνει
α) κοινό Ευρωπαϊκό νόμισμα το
αργότερο μέχρι το 1999. β) Ευρωπαϊκά
πολιτικά δικαιώματα και γ)
διάφορες αρμοδιότητες για την
Ευρωπαϊκή κοινότητα. Η Ε.Ο.Κ.
μετατρέπετε σε Ευρωπαϊκή ένωση.
16. Το
1993 αρχίζει το δεύτερο στάδιο της Ο.Ν.Ε.,
με την δημιουργία του Ευρωπαϊκού
νομισματικού ινστιτούτου, που
είναι η πρώτη μορφή της
Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας.
17.
Στην σύνοδο της Μαδρίτης (12-1995), η
Ευρώπη των δεκαπέντε είναι πια
γεγονός. Η Αυστρία, η Σουηδία και η
Φιλανδία είναι τα νέα μέλη της
Ευρωπαϊκής ένωσης. Ορίζετε το
χρονοδιάγραμμα εισαγωγής του
νέου νομίσματος, δηλαδή, εισαγωγή
του στην αγορά από 1-1-1999 και
κυκλοφορία σε φυσική μορφή από
την 1-1-2002. συμφωνήθηκε το κοινό
νόμισμα να έχει την ονομασία ΕΥΡΩ.
18.
Την 1-06-1998 ιδρύεται η Ευρωπαϊκή
κεντρική τράπεζα (ΕΚΤ), με έδρα την
Φραγκφούρτη. Για της αρμοδιότητες
της ΕΚΤ, διαβάστε πιο κάτω στο:
ποιοι αποφασίζουν για το ευρώ. 19.
Το 1988 στη σύνοδο κορυφής στις
Βρυξέλες, αποφασίζετε ότι έντεκα
χώρες της Ευρωπαϊκής ένωσης,
δηλαδή η Ιταλία , η Γαλλία , η
Γερμανία , η Ολλανδία , η Φιλανδία ,
το Λουξεμβούργο , το Βέλγιο , η
Ισπανία , η Πορτογαλία η Αυστρία
και η Ιρλανδία θα δημιουργήσουν
την ζώνη του ΕΥΡΩ, από την 1-1-1999.
20.
Την 1-1-1999 το ΕΥΡΩ γίνετε το επίσημο
νόμισμα των έντεκα χωρών της Ο.Ν.Ε.,
αλλά μόνο σε λογιστική μορφή.
Καθορίζονται οι οριστικές
ισοτιμίες των εθνικών νομισμάτων
αυτών των χωρών σε ΕΥΡΩ.
Η
μετάβαση της Ελλάδας στην ζώνη
ευρώ
Στις
16-3-1998 η Δραχμή εντάσσεται στο
μηχανισμό συναλλαγματικών
ισοτιμιών Μ.Σ.Ι./1 με κεντρική
ισοτιμία προς το Ευρώ 357 δρχ.
Την
1-1-1999 η Δραχμή εντάσσεται στο
μηχανισμό συναλλαγματικών
ισοτιμιών Μ.Σ.Ι./2 με κεντρική
ισοτιμία προς το Ευρώ 353,109 δρχ. (+/-
15%).
Στις
9-3-2000, η Ελλάδα υποβάλει αίτηση
ένταξης στην Ο.Ν.Ε. Στις
19-6-2000 με απόφαση της συνόδου
κορυφής στην Πορτογαλία η Ελλάδα
γίνετε δεκτή στην ζώνη Ευρώ. Και
έτσι η Ελλάδα έγινε επίσημα το 12ο
μέλος της ζώνης Ευρώ.
Την
1-1-2001 κλειδώνετε η ισοτιμία Δρχ. με
Ευρώ στις 340.75 δρχ. Η Δραχμή
αποτελεί πια υποδιαίρεση του Ευρώ.
Οι τιμές αναγράφονται
προοδευτικά και στα δύο νομίσματα.
Οι συναλλαγές
γίνονται σε Δρχ. , μπορούν να
ανοιχτούν λογαριασμοί και να
γίνουν συναλλαγές και σε Ευρώ
αλλά σε λογιστική μορφή.
Από
1-1-2002, έχουμε έναρξη της
κυκλοφορίας των χαρτονομισμάτων
και κερμάτων Ευρώ και σταδιακή
απόσυρση της Δρχ. Η Δρχ. και το
Ευρώ θα συνυπάρχουν για ένα
διάστημα δύο περίπου μηνών,
έπειτα οι συναλλαγές θα γίνονται
μόνο με Ευρώ.
Τα
κράτη μέλη που μετάσχουν στην
ευρωζώνη
Τα
κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης
είναι σήμερα (2002), η Αυστρία, το
Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η
Δανία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η
Ισπανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο,
η Βρετανία, η Ολλανδία, η
Πορτογαλία, η Σουηδία και η
Φιλανδία. από αυτά τα δεκαπέντε
κράτη, η Δανία, η Βρετανία και η
Σουηδία, αν και είναι μέλη της
Ευρωπαϊκής ένωσης, δεν επιθυμούν
προς το παρόν να μετάσχουν στην Ο.Ν.Ε.
Έτσι τα κράτη μέλη που
μετάσχουν στην ζώνη ευρώ, είναι
δώδεκα.
Ποιοι
αποφασίζουν για το ευρώ
Η νομισματική πολιτική του ευρώ
ασκείτε από το Ευρωπαϊκό
σύστημα κεντρικών τραπεζών (ΕΣΚΤ),
δηλαδή από τη Ευρωπαϊκή κεντρική
τράπεζα (ΕΚΤ) και τις Εθνικές
κεντρικές τράπεζες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αποφάσεις
λαμβάνονται από το διοικητικό
συμβούλιο της ΕΚΤ, που αποτελείτε
από τα μέλη της εκτελεστικής
επιτροπής και τους διοικητές των
κεντρικών τραπεζών των χωρών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης που μετέχουν
στο ευρώ. Το όργανο αυτό
συνεδριάζει κάθε 2 βδομάδες, εκτός
από τις διακοπές του Αυγούστου.
Η
εκτελεστική επιτροπή αποτελείται
από τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο
και 4 μέλη. Όλα τα μέλη της
εκτελεστικής επιτροπής θα
διορίζονται για οκταετή θητεία.
Όμως η πρώτη επιτροπή ξεκινά με
κλιμακωτή θητεία ώστε να μην
αντικατασταθούν την ίδια χρονιά
και τα έξη μέλη ταυτόχρονα.
Πρόεδρος
είναι ο Ολλανδός Βιμ
Ντούιζενμπεργκ, με οκταετή θητεία.
Αντιπρόεδρος είναι ο Γάλλος
Κριστιάν Νουαγιέ, η θητεία του
λήγει το 2002. Μέλη είναι : Ο
Γερμανός Οτμαρ Ίσσινγκ, με
οκταετή θητεία, ο Ιταλός Τομάσο
Πάντοα-Σκιόπα, με επταετή θητεία,
ο Ισπανός Ευγένιος Ντομίγκο
Σόλανς, με εξαετή θητεία και η
Φιλανδή Σίρκα Χεμελέινεν, με
πενταετή θητεία. Για όσο διάστημα
εξακολοθούν να υπάρχουν χώρες
μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
εκτός ευρώ, θα υπάρχει και ένα
άλλο όργανο λήψης αποφάσεων , το
γενικό συμβούλιο της ΕΚΤ, στο
οποίο μετέχουν ο πρόεδρος και ο
αντιπρόεδρος της εκτελεστικής
επιτροπής, συν τους διοικητές των
Εθνικών κεντρικών τραπεζών.
/Κορυφή/
|
