28/02/2002
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα
κυκλοφορίας της δραχμής.
Κατά συνέπεια, οι συναλλασσόμενοι που έχουν
στην κατοχή τους τραπεζογραμμάτια και
κέρματα σε δραχμές θα πρέπει να σπεύσουν να
τα ανταλλάξουν στις εμπορικές τράπεζες.
Από αύριο ανταλλαγές τραπεζογραμματίων σε
δραχμές με ευρώ θα γίνονται μόνον από την
Τράπεζα της Ελλάδος και στις Δημόσιες
Οικονομικές Υπηρεσίες (ΔΟΥ).
Από αύριο όλες οι συναλλαγές στην Ελλάδα
αλλα και στο χώρο της ευρωζώνης θα γίνονται
μονο σε ευρώ, η εισαγωγή του οποίου τελικά
παρουσίασε λιγότερες δυσκολίες από όσες
ειχαν αρχικά προβλεφθεί.
Απαγορεύεται από αύριο η διπλή
αναγραφή τιμών σε δραχμές και ευρώ, όπως
υπενθύμισε ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Χρήστος
Θεοδώρου, με αφορμή την απόσυρση της
δραχμής. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι οι
ταμειακές μηχανές θα πρέπει να εκδίδουν
αποδείξεις με την τιμή μόνο σε ευρώ.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα του
τύπου, ενδεχομένως θα υπάρξει μια σιωπηρή
ανοχή, μέχρι και δύο μήνες ακόμη.
Αναφερόμενος στις εκπτώσεις, ο κ. Θεοδώρου
δήλωσε ότι δεν θα δοθεί καμία παράταση.
Δυο μήνες μετά την ομαλή εισαγωγή του Ευρώ,
δημοσκόπηση έδειξε ότι τουλάχιστον σε μια
χώρα, στη Γερμανία το 50 % του πληθυσμού
διατηρεί τις επιφυλάξεις του για το κοινό
νόμισμα και ταυτόχρονα λυπάται που
αποχωρίζεται το μάρκο.
Το γερμανικό μάρκο με τη μορφή που είχε κατά
την απόσυρσή του, κυκλοφόρησε το 1948 στη
Δυτική Γερμανία. Όμως η ιστορία του είναι
πιο παλιά: το χρυσό μάρκο υιοθετήθηκε ως
εθνικό νόμισμα της νεοϊδρυθείσας
Γερμανικής Αυτοκρατορίας, το 1873.
Το μάρκο της Φιλανδίας κυκλοφόρησε το 1862, σε
αντικατάσταση των ρωσικών και σουηδικών
νομισμάτων που κυκλοφορούσαν στη χώρα πριν
την μερική αυτονομία της από τη Ρωσία και
έγινε και τυπικά ανεξάρτητο από το ρούβλι
με την ανεξαρτησία της Φιλανδίας το 1917.
Το αυστριακό σελίνι πρωτοεμφανίζεται στην
ιστορία της Ευρώπης το 13ο αιώνα, όταν άρχισε
να χρησιμοποιείται ως νόμισμα σε διάφορα
γερμανόφωνα και αγγλοσαξονικά κρατίδια.
Στην Αυστρία υιοθετήθηκε το 1924, σε
αντικατάσταση της κορώνας, η οποία έχασε
την αξία της με τη διάλυση της
Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας.
Το γαλλικό φράγκο πρωτοκυκλοφόρησε το 1360
από το βασιλιά Ιωάννη το Β΄, τον
επονομαζόμενο Καλό, για να εορταστεί η
απελευθέρωσή του από τους Άγγλους, οι
οποίοι τον είχαν αιχμαλωτίσει κατά τον
Εκατονταετή Πόλεμο, ζητώντας λύτρα για να
τον αφήσουν ελεύθερο. Καθιερώθηκε οριστικά
ως εθνικό νόμισμα μετά τη γαλλική
επανάσταση, το 1799.
Το βελγικό φράγκο κυκλοφόρησε το 1832, δύο
χρόνια μετά την ανεξαρτησία του Βελγίου.Το
φράγκο του Λουξεμβούργου πρωτοεμφανίζεται
κατά τη γαλλική επανάσταση. Καταργήθηκε το
1842 και επανήλθε το 1848, σε αντικατάσταση του
ολλανδικού φιορινιού.
Το ολλανδικό φιορίνι κατάγεται από το χρυσό
φιορίνι της Φλωρεντίας του 13ου αιώνα, το
οποίο υιοθέτησαν οι Ολλανδοί έμποροι. Τα
πρώτα αργυρά φιορίνια κυκλοφόρησαν το 1543
από τον Κάρολο τον Ε'. Το σύγχρονο φιορίνι
κυκλοφόρησε το 1816 μετά την πτώση της
αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα.
Η ιταλική λιρέτα λέγεται ότι προέρχεται από
τα αργυρά νομίσματα με βάση τη λίβρα, τα
οποία έκοψε ο Καρλομάγνος. Μετά την
ενοποίηση της Ιταλίας το 1860, η λιρέτα
καθιερώθηκε σε αντικατάσταση των
νομισμάτων των ιταλικών κρατιδίων.
Η ιρλανδική λιρα αντικατέστησε τη στερλίνα
το 1928, έξι χρόνια μετά την ανεξαρτησία της
χώρας. Και είναι το μοναδικό νόμισμα της
Ευρωζώνης με αξία μεγαλύτερη του ενός ευρώ.
Το εσκούδο της Πορτογαλίας ήταν αρχικά
ισπανικό νόμισμα και κόπηκε πρώτη φορά στην
Πορτογαλία το 1523. Αντικαταστάθηκε από το
ριάλι αλλά επανήλθε με το τέλος της
πορτογαλικής μοναρχίας το 1910.
Η ισπανική πεσέτα ήταν υποδιαίρεση του πέσο
και δημιουργήθηκε για τη συμμετοχή της
Ισπανίας στη λατινική νομισματική ένωση
του 1865, η οποία ματαιώθηκε λόγω της
μεταβολής της τιμής του χρυσού.
Αντίο δραχμή...
Αναζητώντας στο λεξικό τη λέξη δραχμή
συναντάμε τα εξής: "Δραχμή: Ετυμολογία
από το αρχαίο ρήμα δράσσομαι (που, σε
ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει κρατώ).
Νομισματική μονάδα της Ελλάδας"...όχι
πια.
Στην ιστορία περνά από την Παρασκευή 1η
Μαρτίου η δραχμή δίνοντας τη σκυτάλη-οριστικά
πλέον- στο ευρώ.
Το αρχαιότερο ευρωπαϊκό νόμισμα θα
αποτελέσει, μετά από 169 χρόνια κυκλοφορίας
του ως επίσημο νόμισμα της Ελλάδας,
συλλεκτικό είδος για τους ρομαντικούς και
έκθεμα του μουσείου για να θυμίζει παλιές
καλές εποχές, καθώς δεν θα έχει καμία
απολύτως αξία στην αγορά.
Το τέλος μιας εποχής; Η δραχμή υπάρχει ως
έννοια στην Ελλάδα για περισσότερα από 2.500
χρόνια. Τα αργυρά δίδραχμα του Φείδωνα, το
αθηναϊκό τετράδραχμο ή γλαύκες των Αθηνών,
μέχρι την τελευταία δραχμούλα που
αντικατέστησε τον φοίνικα του Ιωάννη
Καποδίστρια, είχε πάντα μία ιδιαίτερη
σημασία για τους Έλληνες.
Τώρα, μόνο για όσους το ζητήσουν το
Νομισματοκοπείο θα κόψει μία συλλεκτική
χρυσή δραχμή αξίας 230 ευρώ. Δεν θα λείψουν
και οι εκδηλώσεις για τον αποχαιρετισμό
του νομίσματος, που θα κάνουν κάποιους
ευαίσθητους να δακρύσουν στο άκουσμα
κάποιων παλιών τραγουδιών όπως: "Της
μιας δραχμής τα γιασεμιά" ή "Γιατί τα
πεντοχίλιαρα δεν είναι πετσετάκια" και
να αναρωτιούνται αν θα σιγοψιθυρίσουν
ξανά τους στίχους: "Απόψε που υπάρχουν
τα τάλιρα"...
Πάντως, το σίγουρο είναι ότι από την
Παρασκευή κανείς δεν θα μπορεί να πάει στο
φούρνο της γειτονιάς του και να δώσει 340
δραχμές για να αγοράσει ψωμί, αλλά μόνο 1
ευρώ, ενώ μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδος θα
κάνουν πού και πού δειλά την εμφάνισή τους,
για τα επόμενα 10 χρόνια κάποια
χαρτονομίσματα ή κάποια κέρματα δραχμών
που ξεχάστηκαν σε κάποιον κουμπαρά, για να
αντικατασταθούν από το ευρώ, με την ελπίδα
ότι το νέο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα θα
δώσει ώθηση στην ελληνική και την
ευρωπαϊκή οικονομία και θα φέρει την
ευημερία.
Από την Παρασκευή, όλοι οι ευρωπαίοι θα
μιλούν μία κοινή γλώσσα, όσον αφορά
τουλάχιστον τα οικονομικά, ενώ τα λεξικά
θα πρέπει να ξαναγραφούν με την προσθήκη: "Δραχμή:
Επίσημη νομισματική μονάδα της Ελλάδας,
από το 1833 ως το 2002".
/Κορυφή/
|