Προστασία
του ευρώ: Ποινικό πλαίσιο για
την προστασία από την
παραχάραξη του ευρώ
1)
ΣΤΟΧΟΣ
Να
διασφαλισθεί, πριν την 1η
Ιανουαρίου 2002, η επαρκής
προστασία του ευρώ από την
παραχάραξη σε όλα τα κράτη
μέλη.
2)
ΠΡΑΞΗ
Ψήφισμα
του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου
1999, που αποβλέπει στην
ενίσχυση του ποινικού
πλαισίου για την προστασία
από την παραχάραξη ενόψει της
θέσης σε κυκλοφορία του ευρώ.
[Επίσημη Εφημερίδα C 171, 18.6.1999]
3)
ΣΥΝΟΨΗ
1.
Σε πολλά κείμενα γίνεται
αναφορά στην ανάγκη
καταπολέμησης της
παραχάραξης και της
πλαστογράφησης
χαρτονομισμάτων και κερμάτων
ευρώ και ιδίως στον κανονισμό
(ΕΚ) 974/98 της 3ης Μαΐου 1998 για
την εισαγωγή του ενιαίου
νομίσματος και στην
ανακοίνωση της Επιτροπής της
23ης Ιουλίου 1998 για την
προστασία του ευρώ. Στα
πλαίσια αυτά το Συμβούλιο
επιθυμεί να εξασφαλισθεί η
κατάλληλη προστασία του ευρώ
σε όλα τα κράτη μέλη με
αποτελεσματικά ποινικά μέτρα,
πριν την 1η Ιανουαρίου 2002,
ημερομηνία κυκλοφορίας των
χαρτονομισμάτων και των
κερμάτων του νέου νομίσματος.
2.
Η διεθνής σύμβαση του 1929 για
την καταστολή της
παραχάραξης αποτελεί το
βασικό μέσο ποινικής
προστασίας κατά της
παραχάραξης. Ορισμένα κράτη
μέλη που δεν έχουν ακόμη
προσχωρήσει στη σύμβαση αυτή
προτίθενται να προσχωρήσουν,
γεγονός που θα επιτρέψει τη
θέσπιση ελάχιστων κανόνων σε
όλο το έδαφος της ΕΕ.
3.
Η επεξεργασία ενός
δεσμευτικού νομικού μέσου
είναι απαραίτητη για τη
συμπλήρωση της σύμβασης
αυτής η οποία προσδιορίζει
μόνο τις επιλήψιμες
ενέργειες σε θέματα
κατασκευής πλαστών
νομισμάτων. Εκτός από την
ίδια την κατασκευή, πρέπει
επίσης να επιβάλλονται
κυρώσεις σε όλα τα κράτη μέλη,
για τη μεταφορά, την εξαγωγή
και την κατοχή για παράνομους
σκοπούς, μέσων που
προορίζονται για την εν λόγω
κατασκευή. Η θέσπιση ενός
νέου κοινοτικού μέσου θα
επιτρέψει να εξετασθούν τα
σημεία αυτά καθώς και το
πρόβλημα της σύγκρουσης
δικαιοδοσίας.
4.
Κάθε κράτος μέλος πρέπει να
προβλέπει ποινικές κυρώσεις
για όλες τις πράξεις που
αναφέρονται στο σημείο 3,
συμπεριλαμβανομένων και
ποινών φυλάκισης που μπορούν
να οδηγήσουν σε απέλαση. Η
δίωξη της παραχάραξης
γενικότερα και του ευρώ
ειδικότερα πρέπει να
εφαρμοστεί τουλάχιστον στα
κράτη μέλη που έχουν
υιοθετήσει το ενιαίο νόμισμα,
ανεξαρτήτως της εθνικότητας
του διαπράξαντος την
παράβαση και του τόπου στον
οποίο τη διέπραξε.
5.
Μπορούν να ληφθούν και άλλα
ακόμη μέτρα για την
διευκόλυνση της συνεργασίας
μεταξύ των κρατών μελών, της
Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας και της
Ευρωπαϊκής Αστυνομικής
Υπηρεσίας (Europol).
4)
ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
Στις
29 Μαΐου 2000, το Συμβούλιο
υιοθέτησε την απόφαση -
πλαίσιο 2000/383/ΔΕΥ που
αποβλέπει στην ενίσχυση, μέσω
ποινικών και λοιπών κυρώσεων,
της προστασίας από την
παραχάραξη ενόψει της θέσης
σε κυκλοφορία του ευρώ [Επίσημη
Εφημερίδα L 140, 14.6.2000].
Η εν λόγω απόφαση-πλαίσιο
συμπληρώνει τις διατάξεις
της σύμβασης του 1929 ζητώντας
από τα κράτη μέλη να
θεσπίσουν πραγματικές,
αναλογικές και αποτρεπτικές
κυρώσεις - περιλαμβανομένων
και ποινών φυλάκισης που
μπορούν να οδηγήσουν σε
απέλαση - για τις ακόλουθες
συμπεριφορές:
-
κατασκευή
ή αλλοίωση του νομίσματος
με πρόθεση απάτης
-
θέση
σε κυκλοφορία
παραχαραγμένων νομισμάτων
με πρόθεση απάτης
-
εισαγωγή,
εξαγωγή, μεταφορά, παραλαβή
ή προμήθεια παραχαραγμένων
νομισμάτων με σκοπό τη θέση
τους σε κυκλοφορία
-
η
κατασκευή, παραλαβή, αγορά
ή κατοχή αντικειμένων,
προγραμμάτων πληροφορικής,
ολογραμμάτων ή άλλων
οργάνων ή μέσων που
προορίζονται για την
πλαστογράφηση και την
παραχάραξη νομισμάτων.
Η
μέγιστη ποινή για παραβάσεις
κατασκευής ή αλλοίωσης
νομισμάτων πρέπει να
ανέρχεται τουλάχιστον σε
οκτώ έτη.
Κάθε κράτος μέλος είναι
αρμόδιο για τις παραβάσεις
που λαμβάνουν χώρα επί του
εδάφους του.
Εάν πρόκειται ωστόσο για
παραχάραξη του ευρώ, τα κράτη
μέλη που το έχουν υιοθετήσει
ως νόμισμα δύνανται να
προβαίνουν σε διώξεις
ανεξάρτητα από τον τόπο όπου
έγινε η παράβαση.
Στην περίπτωση που την
αρμοδιότητα φέρουν πολλά
κράτη μέλη, τότε υποχρεούνται
να συνεργαστούν προκειμένου
να επικεντρωθούν οι διώξεις
σε ένα μόνο κράτος.
Απόφαση-πλαίσιο του
Συμβουλίου για την
τροποποίηση της απόφασης-πλαισίου
2000/383/ΔΕΥ που αποσκοπεί μέσω
ποινικών και άλλων κυρώσεων
στην ενίσχυση της προστασίας
κατά της παραχάραξης για την
κυκλοφορία του ευρώ [Επίσημη
Εφημερίδα L 329 της 14.12.2001].
Με την παρούσα πρωτοβουλία
το Βασίλειο της Σουηδίας
προτείνει τη συμπλήρωση της
απόφασης-πλαισίου 2000/383/ΔΕΥ με
διάταξη που αναγνωρίζει την
αρχή της υποτροπής. Τα κράτη
μέλη πρέπει να αποδεχθούν την
αρχή της υποτροπής σύμφωνα με
τις διατάξεις που προβλέπει η
εθνική τους νομοθεσία.
Επιπλέον, πρέπει να
αναγνωρίσουν ότι
προαπαιτούμενο της υποτροπής
είναι η ύπαρξη τελεσίδικων
καταδικαστικών αποφάσεων που
έχουν απαγγελθεί σε άλλο
κράτος μέλος για μία από τις
αξιόποινες πράξεις σε
εφαρμογή της απόφασης-πλαισίου
2000/383/ΔΕΥ. Το αργότερο, μέχρι
τις 31 Δεκεμβρίου 2002, τα κράτη
μέλη πρέπει να λάβουν τα
απαιτούμενα μέτρα για την
εφαρμογή της παρούσας
πρωτοβουλίας. Πρέπει επίσης
να ανακοινώσουν στη Γενική
Γραμματεία του Συμβουλίου,
στην Επιτροπή και στην
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
τα προαναφερόμενα μέτρα.
5)
ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Έκθεση
της Επιτροπής με βάση το
άρθρο 11 της απόφασης πλαισίου
του Συμβουλίου της 29ης Μαΐου
2000 για την ενίσχυση της
προστασίας από την
παραχάραξη ενόψει της
εισαγωγής του ευρώ με την
επιβολή ποινών και άλλων
κυρώσεων - [COM (2001) 771 τελικό
- Δεν έχει δημοσιευθεί
στην Επίσημη Εφημερίδα]
Ημερομηνία
τελευταίας τροποποίησης:21.01.2002 |
