Αυτή η σελίδα περιγράφει τα διάφορα μέταλλα και κράματα μέταλλων, που έχουν χρησιμοποιηθεί για νομίσματα και μετάλλια, στους αιώνες.

Όπως αναφέρει ο δημιουργός της Tony Clayton, μερικές (αλλά όχι όλες) από τις πληροφορίες προήρθαν από το «'The Teach Yourself Guide to Numismatics' του C.C. Chamberlain που εκδόθηκε το 1960, και επίσης θέλω να γνωστοποιήσω τη βοήθεια πολλών ανταποκριτών στο ειδησεογραφικό γκρουπ rec. Συλλογή νομισμάτων.

Επιπρόσθετες πληροφορίες έχουν συλλεχθεί από ένα άρθρο, που εκδόθηκε στο Παγκόσμια Νέα Νομισμάτων (17 Φεβρουάριου 1992 και 2 Μαρτίου 1992) με τίτλο «Η παγκόσμια νομισματοκοπία χρησιμοποιεί 24 χημικά στοιχεία» του Jay και Marieli.

Στοιχεία που χρησιμοποιούνται για Νομίσματα και Μετάλλια:

Κράματα που χρησιμοποιούνται για Νομίσματα και Μετάλλια:

  Μη μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν για κοπή νομισμάτων:

Μέταλλα και κράματα περιγραφή

Αλουμίνιο  

Στοιχείο ( Al), Ατομικόs Αριθμ. 13, πυκνότητα 2,70 κιλά/λίτρο, Μ.Rt 660° C

Το μόνο παράδειγμα που γνωρίζω χρήσης του αντιμονίου είναι σε ένα νόμισμα των 10 c χτυπημένο? Κομμάτι, στην Κίνα το 1931.

Ένα δοκίμιο με αυτό το μέταλλο, μία πένα του 1860, έχει πρόσφατα μπει σε πώληση από τους Spinks του Λονδίνου.

 Χρησιμοποιείται, κράμα με τσίγκο, χαλκό ή μόλυβδο για την παραγωγή άσπρου μετάλλου που χρησιμοποιείται στην κατασκευή μεταλλίων.  

Μέταλλο Barton

Το μέταλλο Barton είναι στην πραγματικότητα χαλκός επικαλυπτόμενος με ένα παχύ στρώμα χρυσού και χρησιμοποιήθηκε το 1825, κατά τη βασιλεία του Γεωργίου του 4^ου, για σχέδιο νομισμάτων πέντε λιρών και δύο λιρών, από το Βασιλικό νομισματοκοπείο.  

Bath Metal

 Ένας τύπος φθηνού μπρούντζου που χρησιμοποιείται στην κατασκευή μερικών Ιρλανδέζικων και Αμερικάνικων κουπονιών και για μερικά νομίσματα του Isle of Man.

Bell Metal

Ένας τύπος μπρούντζου, συνήθως χρησιμοποιείται στην κατασκευή κουδουνιών, αλλά χρησιμοποιήθηκε επίσης στη Γαλλία, την εποχή της Επανάστασης.  

Billon

Κράμα ασημιού με 50% κβ χαλκό ή χρυσός σε κράμα φτηνού μετάλλου

Ένα κράμα χαλκού και ασημιού, με το περισσότερο από το μισό σε χαλκό. Μεγάλες ποσότητες από billon νομίσματα παράχθηκαν στην Ρωμαϊκή εποχή, πολλά με διάλυμα ασημιού. Αυτό το κράμα χρησιμοποιήθηκε επίσης από τους Γάλλους τον 18^ο αιώνα.

Crown Gold

Χρυσός με 2 καράτια κράμα και 22 καράτια χρυσού, για αυτό αποκαλείται χρυσός στέμματος του 1526, όπου χρησιμοποιήθηκε αυτό το κράμα. Προγενέστερα τα χρυσά νομίσματα κατασκευάζονταν από σχεδόν καθαρό χρυσό. Ο χρυσός στέμματος είναι το σταθερό υλικό που χρησιμοποιείται στη Βρετανική χρυσή λίρα, η οποία ακόμη κόβεται. Το μέταλλο του κράματος είναι συνήθως χαλκός, αν και έχει χρησιμοποιηθεί και ασήμι.  

Cupro-Nickel

Χαλκονικέλιο . Προφανώς ένα κράμα χαλκού και νικελίου, είναι ένα από τα πιο κοινά κράματα που χρησιμοποιήθηκαν στα σύγχρονα νομίσματα. Λέγεται και μπρούντζο νικέλιο από μερικούς στις ΗΠΑ. Ένα συγγενές κράμα που λέγεται Αlpaca περιέχει επίσης ψευδάργυρο.

 Είναι ασημίζων στην εμφάνιση και διατηρείται καλά, και είναι ακόμη εύκολο να κατασκευαστεί. Στο Ηνωμ. Βασίλειο πρώτο-χρησιμοποιήθηκε το 1947, όπου ένα κράμα από 75% cu και 25% Νi χρησιμοποιείται για τα περισσότερα ‘ασημένια’ νομίσματα. Με αυτή τη σύνθεση το νόμισμα δε δείχνει κανένα ίχνος χρώματος από το κύριο συστατικό του.

Άλλα κράματα χαλκό-νικελίου έχουν χρησιμοποιηθεί. Τα πρώτα US σεντς από το 1857 έως το 1864 περιέχουν 87,5% cu και 12,5% Νi, και έτσι έχουν ένα λαμπερό κίτρινο χρώμα, ενώ το σημερινό 20 p  νόμισμα του UK είναι φτιαγμένο από κράμα 84% cu και 16% ni. Μερικά σύγχρονα νομίσματα χαλκονικελίου της Ρωσίας περιέχουν επίσης ψευδάργυρο. Το νομισματοκοπείο Franklin στις ΗΠΑ έχουν αναπτύξει ένα κράμα χαλκονικελίου, που το αποκαλούν Franklinium.

Electrum

Αυτό φυσικά προέρχεται από περίπου 75% χρυσό με 25% ασήμι και χαλκό και άλλα μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν στα πρώτα νομίσματα που χτυπήθηκαν στη Λυδία, γύρω στα 700 πΧ. Το όνομα ήλεκτρο χρησιμοποιείται επίσης για ένα τεχνητό κράμα όπως αυτό που χρησιμοποιείται για νομίσματα της Μεροβινγκιανής Δυναστείας του Βασιλείου των Φράγκων γύρω στα 600 – 700 AD.

Μπορεί να αμφισβητηθεί ότι νομίσματα που έγιναν σε ιδιωτικά νομισματοκοπεία στης ΗΠΑ από φυσικό χρυσό, την εποχή της χρυσοθηρίας στη Καλιφόρνια, έγιναν από ήλεκτρο.  

Gold

Στοιχείο (Au), Ατομικός Αριθμ. 79, πυκνότητα 19,32 κιλά/λίτρο, Μ.Rt. 1063°C

Ο χρυσός είναι το πιο γνωστό μέταλλο από την αρχαιότητα, το οποίο βρίσκεται σα φυσικό μέταλλο.

 Ίσως το πιο ιδανικό μέταλλο για νομίσματα, καθώς είναι εύπλαστο και χημικά αδρανές, σε βαθμό που τα χρυσά νομίσματα που ανακαλύφθηκαν μετά από μεγάλες περιόδους στο έδαφος διατηρούν ακόμη την γυαλιστερή τους επιφάνεια. Καθώς είναι ένα μαλακό μέταλλο, στις μέρες μας σχεδόν πάντα χρησιμοποιείται αναμεμιγμένο με χαλκό για να γίνει πιο ανθεκτικό, αν και κράματα χρυσού-ασημιού έχουν χρησιμοποιηθεί, ιδιαίτερα στην Αυστραλία στην κατασκευή χρυσών και ημίχρυσων λιρών, κατά την περίοδο 1855 – 1870.

Τα πρώτα Αγγλικά νομίσματα φτιάχτηκαν από καθαρό χρυσό, αλλά ένας αριθμός άλλων κραμάτων έχουν χρησιμοποιηθεί, παραδείγματα περιλαμβάνουν, το Χρυσό στέμματος και το Ήλεκτρο.  

Gun Metal

Ένα κράμα από 88% χαλκό, 10% τσίγκο και 2% ψευδάργυρο, χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή κανονιών. Δεν χρησιμοποιούταν κανονικά για νομίσματα, αν και το διάσημο Gun Money παράχθηκε το 1689 από τον Ιάκωβο τον ΙΙ για χρήση στην Ιρλανδία. Χύθηκε από υπολείμματα μετάλλων από παλιά κανόνια, καμπάνες κλπ. Και είναι ασυνήθιστο να αναφέρεται ο μήνας, καθώς και η χρονιά έκδοσης.  

Hafnium

Στοιχείο (Hf), Ατομικός Αριθμ. 72, πυκνότητα 13,09 κιλά/λίτρο, Μ.Rt. 2222°C

Πρόσφατα πρώτο-ανακαλύφθηκε το 1923 από τους Coster και Hevesy.

Ο Fred Zinkann έχει χτυπήσει μερικά δοκίμια με αυτό το μέταλλο, το οποίο έχει λίγες χρήσεις εκτός από τη βιομηχανία πυρηνικών, όπου η υψηλή του νετρονική συγκέντρωση cross-Section το κάνει χρήσιμο στο έλεγχο ράβδων μερικών πυρηνικών αντιδραστήρων.

 Το Χάφνιο είναι χημικά πολύ όμοιο με το Ζιρκόνιο, όπου και τα δύο βρίσκονται στη φύση. Πράγματι τα ορυκτά ζιρκόνια περιέχουν πάντα χάφνιο σε αναλογία μεταξύ 0,7% και 50%.

 Όπως αναφέρεται ανωτέρω το χάφνιο απορροφά τα νετρόνια πολύ γρήγορα, όπως το ζιρκόνιο. Η ανάγκη να ξεχωρίσουμε το χάφνιο από το ζιρκόνιο για πυρηνικές εφαρμογές είναι ένα λόγος για το υψηλό κόστος του τελευταίου υλικού.  

Iron

Στοιχείο (Fe), Ατομικός Αριθμ. 26, πυκνότητα 7,87 κιλά/λίτρο, Μ.Rt. 1537°C

Πρώτο εντοπίστηκε στην προϊστορική περίοδο, για πολλά χρόνια ο σίδηρος δεν χρησιμοποιούνταν σαν νόμισμα, καθώς ήταν βαρύ, εύθραυστο στο πιο κοινό διαθέσιμο χυτό σχήμα και επιρρεπές στη σκουριά.

 Ο χυτός σίδηρος περιέχει μεταξύ 3% και 4,2% C, που λιώνει μεταξύ 1150°C και 1250°C, εξαρτάται από το περιεχόμενο άνθρακα. Τα κράματα σιδήρου που περιέχουν μικρά επίπεδα άνθρακα κανονικά λέγονται ατσάλι. 

 Νομίσματα σιδήρου εκδόθηκαν από την Φινλανδία το 1943 και το 1953, και επίσης στην Βουλγαρία το 1943.

 Για να ελεγχθεί το πρόβλημα διάβρωσης στα μοντέρνα νομίσματα, διάφορες επικαλύψεις έχουν χρησιμοποιηθεί, από χαλκό (σύγχρονος UK ‘χαλκός’) και μπρούντζο (τα Γερμανικά 5 και 10 φένιγχ) σε νικέλιο και χρώμιο (τα Καναδικά μετα-πολεμικά σέντς των 5), μόνο νικέλιο (τα Φιλανδικά 1 & 5 μάρκα 1953-1962) ή ψευδάργυρος (τα US σεντς του 1943). Μερικά από αυτά έχουν στην πραγματικότητα ατσάλινο παρά σιδερένιο πυρήνα.

Lead

Στοιχείο (Pb), Ατομικός Αριθμ. 82, πυκνότητα 11,36 κιλά/λίτρο, Μ.Rt. 327°C

Ο μόλυβδος είναι ένα πολύ μαλακό γαλάζιο-γκρι μέταλλο, και για αυτό τα πρώτα νομίσματα μολύβδου δεν έχουν διασωθεί πολύ καλά. Πάντως έχει χρησιμοποιηθεί, ιδιαίτερα στην νότια Ινδία, στα χρόνια του Χριστού, στη Κίνα και στην Μπούρμα και Σιάμ, κατά τον 19^ο αιώνα. Επειδή χύνεται καλά και έχει μία ασημένια εμφάνιση, όταν είναι καινούργιο, έχει συχνά χρησιμοποιηθεί σε πλαστογραφίες, ιδιαίτερα όταν επιστρώνεται για να αντιγράψει τα χρυσά νομίσματα.

Στη Ρωμαϊκή περίοδο ο μόλυβδος χρησιμοποιήθηκε για ταυτότητες, τα οποία ήταν εισιτήρια ή κουπόνια (επίσης φτιαγμένα με μπρούντζο) και διανέμονταν από τον αυτοκράτορα (μεταξύ άλλων) κάνοντας δικαιούχο τον κάτοχο σε τρόφιμα ή χρήματα.

Στην κανονική του κατάσταση θαμπώνει γρήγορα σε ένα βαθύ γκρι χρώμα και έχει ιδιαίτερα φτωχή αντοχή στη φθορά.  

Magnesium

Στοιχείο (Mg), Ατομικό Νο. 12, πυκνότητα 1,74 κιλά/λίτρο, Μ.Rt. 650°C

Πρώτο-εντοπίστηκε από τον Black το 1755

Το μαγνήσιο είναι ένα ασημένιο-άσπρο εύπλαστο μέταλλο 40% ελαφρύτερο από το αλουμίνιο. Είναι μία σημαντική κραματική προσθήκη σε πολλές μεταλλουργικές εφαρμογές, αλλά δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό για έκδοση νομισμάτων. 

Έχει χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιορισμένες εκδώσεις. Οι Jay και Marieli σε άρθρο τους αναφέρουν ένα νόμισμα των 10 pfennig κατασκευασμένο στο Lodz Ghetto.

Manganese  

Στοιχείο μαγγάνιο (Mn), ατομικός αριθ. 25, πυκνότητα 7,43 kg/litre, M.Pt 1245°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά από τον Gahn το 1774.

Ένα γκρίζο μέταλλο που μοιάζει με το γυαλισμένο χάλυβα. Δεν χρησιμοποιείται ως καθαρό μέταλλο στα νομίσματα ή τα μετάλλια επειδή αντιδρά με το ύδωρ, αλλά συχνά βρίσκεται στα κράματα. Τα 5c των ΗΠΑ έγιναν από ένα κράμα 56%Cu 35%Ag 9%Mn από το 1942 ως το 1945 δεδομένου ότι το νικέλιο είναι ένα ζωτικής σημασίας υλικό στον πόλεμο. Αυτό το κράμα επιλέχτηκε προκειμένου να ταιριάζει με τις ηλεκτρικές ιδιότητες του κράματος cupronickel, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα τηλέφωνα με κέρμα και άλλες μηχανές πώλησης.

Η Dow Chemical Company έχει κατασκευάσει μερικά δοκίμια, το 1933, σε μέταλλο που το ονόμασε Dowmetal, ένα κράμα που περιέχει 95% Mg.

Manganese Bronze  

Τεχνικά ένας ορείχαλκος που περιέχει ένα πρόσθετο ποσό μαγγανίου. Είναι ένα κράμα χαλκού που περιέχει ψευδάργυρο, μαγγάνιο και μια μικρή ποσότητα νικελίου που χρησιμοποιείται για το νέο δολάριο ΗΠΑ. Η σύνθεση που χρησιμοποιείται για το δολάριο ε1sναι cu 88,5%, ZN 6%, ΜΝ 3,5% και Νι 2% συνολικά, με μια επένδυση του cu 77%, του ZN 12%, του ΜΝ 7% και του Νι 4%. Αυτός ο συνδυασμός επιλέχτηκε προκειμένου να ταιριάζουν οι ηλεκτρικές ιδιότητες του με αυτές του προηγούμενου δολαρίου ώστε να αποφευχθούν οι δαπανηρές αλλαγές στις μηχανές πώλησης.

Molybdenum  

Στοιχείο μολυβδαίνιο (Mo), ατομικός αριθ. 42, πυκνότητα 10,22 kg/litre, M.Pt 2610°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1781 από τον Hjelm.

Ένα αργυροειδής-άσπρο στοιχείο που χρησιμοποιείται συνήθως ως προσθήκη ανάμιξης στους χάλυβες και τα κράματα τιτανίου, αν και υπάρχουν εφαρμογές όπου το καθαρό μέταλλο χρησιμοποιείται. Δεν έχει χρησιμοποιηθεί για νομίσματα κυκλοφορίας, αν και ένας μικρός αριθμός προτύπων έχει γίνει σε αυτό το μέταλλο από τον Fred Zinkann.

Nickel  

Στοιχείο νικέλιο (Ni), ατομικός αριθ. 28, πυκνότητα 8,90 kg/litre, M.Pt 1453°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1751 από τον Cronstedt, ένα γεγονός που τιμήθηκε από τον Καναδά το 1951 με ένα ειδικό κομμάτι των 5c. Εντούτοις, το στοιχείο είναι παρόν με μορφή κραμάτων στα πρόωρα Βακτριανά νομίσματα που χρονολογούνται περίπου το 200 π.χ..

Συνήθως χρησιμοποιημένο σε ένα κράμα με το χαλκό ή το σίδηρο, αν και το καθαρό μέταλλο έχει χρησιμοποιηθεί πολύ, ειδικότερα για τα νομίσματα της Ελβετίας και του Καναδά. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά με αυτήν την μορφή από την Ελβετία το 1881. Το καθαρό μέταλλο είναι μαγνητικό, και είναι πιο κίτρινο καταφανώς από μερικά από τα αργυροειδή μέταλλα όπως το χρώμιο και το αλουμίνιο.

Υπάρχει κάποια ανησυχία ότι διάφοροι άνθρωποι είναι αλλεργικοί στο νικέλιο, παρ΄ όλα αυτά  το στοιχείο χρησιμοποιείται στα κράματα των νέων νομισμάτων ευρώ.

Nickel Brass  

Κράμα χαλκού που περιέχει ψευδάργυρο και μια μικρή ποσότητα νικελίου, χρησιμοποιείται για παράδειγμα στο  βρετανικό νόμισμα των threepenny και το pound. Η σύνθεση που χρησιμοποιήθηκε για το threepenny είναι cu 79%, ZN 20% και Νι 1%, ενώ αυτή για το pound είναι cu 70%, ZN 24,5% και Νι 5,5%. Το εξωτερικό δαχτυλίδι του διμεταλλικού νομίσματος τών δύο pound είναι cu 76%, ZN 20% και Νι 4%.

Nickel Silver  

Κράμα χαλκού που περιέχει το νικέλιο κατά 18-22%, τον ψευδάργυρο κατά 15-20% και μερικές φορές το μαγγάνιο και άλλα μέταλλα που παράγουν μια ευρεία ποικιλία συνθέσεων. Το κράμα είναι μερικές φορές γνωστό ως γερμανικό ασήμι ή Argentan.

Niobium  

Στοιχείο νιόβιο (Nb), ατομικός αριθ. 41, πυκνότητα 8,57 kg/litre, M.Pt 2468°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1801 από τον Hatchett.

Ένα ακριβό γκρίζο μέταλλο που χρησιμοποιείται κυρίως για τις υπεραγωγικές εφαρμογές με μορφή κραμάτων. Περιστασιακά έχουν γίνει μετάλλια χρησιμοποιώντας αυτό το μέταλλο. Αυτό το στοιχείο κλήθηκε κολόμβιο (Cb συμβόλο) στις ΗΠΑ.

Orichalchum

Λέξη που χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους για να δείξει τον χαλκό τους, που περιέχει χαλκό κατά 80% και ψευδάργυρο κατά 20%, περίπου. Το dupondius διακρίθηκε από την ύπαρξη orichalchum παρά χαλκού, καθώς επίσης και το sestertius.

Palladium  

Παλλάδιο (Pd), ατομικός αριθ. 46, πυκνότητα 12,02 kg/litre, M.Pt 1552°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1803 από τον Wollaston.

Ένα λιγοστό όλκιμο μέταλλο της σειράς λευκόχρυσου που δεν έχει την ίδια οικονομική σημασία του λευκόχρυσου αυτή τη στιγμή. Μερικά νομίσματα έχουν φτιαχτεί από αυτό το μέταλλο, η πρώτη ύπαρξη του σε νόμισμα ήταν το 1967 στο ½ Hau της Τόγκα που ήταν πραγματικά ένα κράμα που περιείχε 2% ruthenium.

Pewter

Αρχικά ένα κράμα του κασσίτερου με μόλυβδο περίπου 15%, και μερικές φορές αντιμόνιο και χαλκό. Τα σύγχρονα είναι συνήθως χωρίς μόλυβδο.

Νομίσματα που περιλαμβάνουν πηούτερ είναι το 1 kreuzer του 1757 της Βοημίας και ένα γαλλικό κομμάτι 5 φράγκων του 1831.

Pinchbeck

Φτηνός ορείχαλκος, περιέχει κυρίως χαλκό με λίγο ψευδάργυρο, εφευρίσκεται τον 18ο αιώνα ως φτηνή μίμηση του χρυσού. Χρησιμοποιημένος περισσότερο για μετάλλια παρά για νομίσματα. Τώρα γνωστός όπως μέταλλο επιχρύσωσης.

Platinum  

Λευκόχρυσος (Pt), ατομικός αριθ. 78, πυκνότητα 21,45 kg/litre, M.Pt 1769°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1735 από τον de Ulloa.

Ανακαλύφτηκε σε ποσότητα στη Ρωσία το 1822, και χρησιμοποιήθηκε από αυτή την χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου 1828 έως 1835 για τα νομίσματα. Ο λευκόχρυσος είναι ο πιο κοινός της ομάδας λευκόχρυσου μετάλλων, και είναι όλκιμος, καθιστώντας σχετικά εύκολη την παραγωγή νομισμάτων. Εντούτοις, οι προμήθειες είναι σχετικά περιορισμένες, και το μέταλλο έχει μια πολύ σημαντικότερη χρήση ως καταλύτη στις χημικές αντιδράσεις.

Μια από τις πιο πρόσφατες χρήσεις του λευκόχρυσου για τα μετάλλια ήταν στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της Ναπολεόντειας περιόδου περίπου το 1800. 

Potin  

Ένα αρχαίο κράμα χαλκού, ψευδάργυρου, μολύβδου και κασσιτέρου που το βρίσκουμε στα νομίσματα της αρχαίας Gaul. Αντίθετα από το billon, δεν περιέχει καθόλου ασήμι, αν και μερικά κράματα που περιέχουν το ασήμι έχουν κληθεί επίσης potin, όπως μερικά από την Αίγυπτο κατά τον 1ο με 3ο αιώνα μ.χ.

Προφανώς αυτό το κράμα χρησιμοποιήθηκε επίσης στα νομίσματα του 1ου αιώνα από τη νότια Ινδία.

Rhenium  

Rhenium (Re), ατομικός αριθ. 75, πυκνότητα 21,04 kg/litre, M.Pt 3180°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1925 από τους Noddack, Tack και Berg.

Ο Fred Zinkann έχει χτυπήσει ένα νόμισμα σε αυτό το πολύ λιγοστό άσπρο μέταλλο.

Silver  

Ένα ελκυστικό άσπρο μέταλλο που χρησιμοποιείται εκτενώς για τα νομίσματα από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα, αν και η αυξανόμενη αξία του μετάλλου έχει κάνει λίγες χώρες να το χρησιμοποιούν σήμερα εκτός από τις proof κοπές. Είναι σκληρότερο από χρυσό, αλλά δουλεύεται εύκολα. Αντίθετα από το χρυσό, αμαυρώνει εύκολα εάν υπάρχει θείο στην ατμόσφαιρα. Σε πρόσφατους χρόνους έχει χρησιμοποιηθεί με μορφή κραμάτων.

Το Μεξικό έχει εκδώσει σύνθετα νομίσματα με ένα ασημένιο κέντρο . 925.

Silver Alloys  

Μεγάλος αριθμός ασημένιων κραμάτων έχει χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια των ετών. Ένα κράμα ασήμι-μολύβδου έχει χρησιμοποιηθεί στο Μπουτάν. 

Το εξαιρετικό ασήμι (άργυρος 92,5%) αναμιγνύεται συνήθως με το χαλκό. Αυτό το κράμα καταναλώθηκε για τα βρετανικά ασημένια νομίσματα μέχρι 1920.

Κατά τη διάρκεια του 1920 το περιεχόμενο ασήμι μειώθηκε σε 50%, με cu 40% και Νι 10%. Διαπιστώθηκε ότι αυτό το κράμα αμαύρωνε άσχημα, παίρνοντας ένα μη ελκυστικό κίτρινο-καφετί χρώμα, έτσι άλλαξαν το κράμα σε άργυρο 50% και cu 50%. Και στη συνέχεια το 1927 το άλλαξαν σε άργυρο 50%, cu 40%, Νι 5% και ZN 5%, με μια σημαντική βελτίωση στην εμφάνιση.

Speculum  

Αργυροειδές κράμα κασσιτέρου και χαλκού που χρησιμοποιήθηκε σε Gaul και Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια της περιόδου εισβολής του Καίσαρα.

Stainless Steel  

Ανθεκτικό κράμα ανοξείδωτου χάλυβα, χρωμίου και νικελίου. Τα νομίσματα 50 και 100 λιρετών της Ιταλίας χρησιμοποιούσαν αυτό το υλικό. Επειδή είναι ένα σκληρό υλικό, και έτσι αρκετά δύσκολο να χτυπήθει, συνήθως διαπιστώνετε ότι τα νομίσματα ανοξείδωτου χάλυβα έχουν αρκετά χαμηλό ανάγλυφο.

Το κράμα που χρησιμοποιήθηκε από την Ιταλία είναι μερικές φορές γνωστό ως Acmonital, ένα αρκτικόλεξο για Aciaio Monetario Italiano.

Steel  

Γενικό όνομα κραμάτων χάλυβα που δίνεται στα κράματα που έχουν μικρότερα ποσά άνθρακα από το χυτοσίδηρο. Για να κυριολεκτήσουμε τα περισσότερα σύγχρονα νομίσματα σιδήρου αποτελούνται από το χάλυβα. Ο χάλυβας οξειδώνει πολύ εύκολα έτσι αυτός χρειάζεται ένα επίστρωμα όταν χρησιμοποιείται για τα νομίσματα.

Τα ντυμένα νομίσματα χάλυβα, νικελίου και χαλκού ήταν σε χρήση στη Βολιβία από το 1965 ως το 1987, όταν οδήγησε ο υπερπληθωρισμός σε μια νέα σειρά νομισμάτων ανοξείδωτου χάλυβα.

Tantalum  

Ταντάλιο (Ta), ατομικός αριθ. 73, πυκνότητα 16,6 kg/litre, M.Pt 2996°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1802 από τον Ekeberg.

Ένα σκληρό μπλε-χρωματισμένο μέταλλο με ένα πολύ υψηλό σημείο τήξης. Πάρα πολύ ακριβό και δύσκολο για τη δημιουργία νομισμάτων, αλλά άλλη μια φορά ο Fred Zinkann έχει κάνει ένα μετάλλιο σε αυτό το υλικό.

Tellurium  

Τελλούριο (Te), ατομικός αριθ. 52, πυκνότητα 6,24 kg/litre, M.Pt 450°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1783 από τον Muller.  

Ένα σκληρό γκρίζο ημι-μέταλλο, ή μεταλλοειδές, παρόμοιο με το σελήνιο αλλά μη χρησιμοποιημένο για τη δημιουργία νομισμάτων. Εντούτοις, σε ένα κράμα με χαλκό 11% έχει χρησιμοποιηθεί για ένα αναμνηστικό μετάλλιο.

Tin  

Κασσίτερος (Sn), ατομικός αριθ. 50, πυκνότητα 7,30 kg/litre, M.Pt 232°C

Ασημένιος στο χρώμα και πολύ ελατός, αλλά πάρα πολύ μαλακός, το μέταλλο αυτό χρησιμοποιείται συχνότερα ως προσθήκη ανάμιξης στο χαλκό.

Τα Farthings και οι μισές πένες χτυπήθηκαν σε κασσίτερο με ένα κεντρικό βύσμα χαλκού στην Αγγλία κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα. Η πρόθεση ήταν να δοκιμαστούν και να αποτραπούν οι παραχαράκτες, αλλά το πείραμα δεν είχε επιτυχία.

Το μέταλλο έχει δύο (ή ίσως τρεις) αλλοτροπικές μορφές:

· Γκρίζος κασσίτερος, σταθερό κάτωθι των 13.2°C, το οποίο είναι μια γκρίζα κονιώδης ουσία.

· Άσπρος κασσίτερος, σταθερός από 13.2°C έως 161°C, ο οποίος είναι η κανονική άσπρη μεταλλική μορφή.

· Ο ρομβικός κασσίτερος, σταθερό ανωτέρω 161°C στο σημείο τήξης, μια άλλη μεταλλική μορφή, έχει αναφερθεί σε μερικές πηγές. Δεν έχω καμία σαφή ένδειξη για αυτήν την μορφή.

Titanium  

Τιτάνιο (Ti), ατομικός αριθ. 22, πυκνότητα 4,51 kg/litre, M.Pt 1668°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1791 από τον Gregor.

Το τιτάνιο είναι ένα ισχυρό ελαφρύ μέταλλο, ανθεκτικό στην διάβρωση. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τα νομίσματα, έχει χρησιμοποιηθεί για μετάλλια. Εντούτοις, υπάρχουν προβλήματα για την παραγωγή ενός φύλλου του μετάλλου με μια αρκετά ομαλή επιφάνεια για δημιουργία νομισμάτων και αυτό αυξάνει το κόστος για νομίσματα σε μεγάλη ποσότητα χρησιμοποιώντας αυτό το μέταλλο. Δεδομένου ότι το βασικό κόστος του ακατέργαστου μετάλλου είναι υψηλό επίσης, άλλες φτηνότερες εναλλακτικές λύσεις είναι ελκυστικότερες στις κυβερνήσεις!

Tombac  

Το Tombac είναι ένα κράμα ορείχαλκου διάσημο στους νομισματικούς κύκλους για τη χρήση του από τον Καναδά στα νομίσματα έκτακτης ανάγκης των 5 σεντ του 1942 και του 1943, αλλά είναι γνωστό γενικότερα για τη χρήση του σε φτηνά κοσμήματα. Το ιδιαίτερο κράμα που χρησιμοποιήθηκε από τον Καναδά ήταν χαλκός 88% με ψευδάργυρο 12%.

Tungsten  

Βολφράμιο (W), ατομικός αριθ. 74, πυκνότητα 19,3 kg/litre, M.Pt 3410°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1783 από τον D'Elhuyars.

Το βολφράμιο είναι ένα πολύ σκληρό και εύθραυστο μέταλλο στη θερμοκρασία δωματίου, και είναι συνεπώς ακατάλληλο για τη δημιουργία νομισμάτων. Είναι πολύ πυκνό (αν και όχι το πυκνότερο υλικό), και έχει το υψηλότερο γνωστό σημείο τήξης οποιουδήποτε μετάλλου. Παρά αυτές τις γνωστές ιδιότητες,  η αμερικανική νομισματοκοπία προσπάθησε να κάνει μερικά πρότυπα χρησιμοποιώντας το βολφράμιο. 

Ο Fred Zinkann έχει κάνει ένα δοκίμιο από ένα κράμα που περιέχει Νι 5% και Fe 3% με τις μικρές ποσότητες χαλκού και κοβάλτιο. Οι κύβοι έσπασαν αφότου είχαν γίνει τρία νομίσματα.

Vanadium  

Βανάδιο (V), ατομικός αριθ. 23, πυκνότητα 6,1 kg/litre, M.Pt 1900°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1831 από τον Sefstrom.

Ένα στοιχείο παρόμοιο με το τιτάνιο. Ένα δοκίμιο έχει χτυπηθεί από τον Wah Chang Albany για να καταδείξει τη δυνατότητά τους να εργαστούν σε αυτό το μέταλλο, αλλά κανένα κυκλοφορών νόμισμα δεν έχει χτυπηθεί σε αυτό το δηλητηριώδες μέταλλο.

Virenium  

Το Virenium είναι ένας τύπος κράματος γερμανικού ασημιού, που περιέχει τόσο νικέλιο όσο και χαλκό και ψευδάργυρο με ένα μαγνητικό στοιχείο. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά από το Isle of Man. Έχει τη σύνθεση 81% cu, ZN 10% και Νι 9%.

White Metal  

Όνομα μετάλλων που δίνεται σε μια σειρά κραμάτων που περιέχουν συνήθως αντιμόνιο που αναμιγνύεται με κασσίτερο,  χαλκό ή μόλυβδο για να παραγάγει ένα άσπρο αργυροειδές μέταλλο που χρησιμοποιείται στην κατασκευή των μεταλλίων.

Zinc  

Ψευδάργυρος (Zn), ατομικός αριθ. 30, πυκνότητα 7,13 kg/litre, M.Pt 420°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1746 από τον Marggraf.

Ένα ελαφρύ μέταλλο που είναι φτηνό και μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί  για νομίσματα. Οξειδώνει σταθερά και αδυσώπητα, και έτσι δεν είναι ένα πολύ ικανοποιητικό μέταλλο δημιουργίας νομισμάτων στην καθαρή μορφή του. Γενικά εκτοπισμένος από το αλουμίνιο, ο ψευδάργυρος χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς για τη δημιουργία νομισμάτων κατά τη διάρκεια των δύο παγκόσμιων πολέμων.

Zirconium  

Ζιρκόνιο (Zr), ατομικός αριθ. 40, πυκνότητα 6,49 kg/litre, M.Pt 1852°C

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1789 από τον Klaproth.

Παρόμοιο με το τιτάνιο, χρησιμοποιήθηκε για τις λυχνίες των φλας και τα πυρηνικά περιβλήματα καυσίμων-ράβδων. Κανένα αληθινό νόμισμα δεν έχει χτυπηθεί σε αυτό το μέταλλο, αλλά ένα δοκίμιο έχει χτυπηθεί από τον Wah Chang Albany για να καταδείξει τη δυνατότητά να εργαστούν σε αυτό το μέταλλο.

Μη μέταλλα για κοπή νομισμάτων - περιγραφή 

Carbon  

Άνθρακας (C), ατομικός αριθ. 6, πυκνότητα 2,25 kg/litre, M.Pt 3727°C  

Ένας μικρός αριθμός "νομισμάτων" χτυπήθηκαν χρησιμοποιώντας τον άνθρακα κατά τη διάρκεια της περιόδου υπερπληθωρισμού της Γερμανίας το 1922 ως Notgeld.

Clay  

Οι Ιάπωνες κυκλοφόρησαν ένα νόμισμα του 1 Sen από ψημένο άργιλο  αμέσως πριν από το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Fibre  

Διάφορες ίνες χρησιμοποιήθηκαν για νομίσματα σε μια επαρχία της Κίνας.

Glass  

Μικρά γυάλινα  tesserae, βρέθηκαν κατά τους 1ο με 4ο αιώνα μ.χ. στην Αίγυπτο, και χρησιμοποιήθηκαν πιθανώς ως νομίσματα. Επίσης θεωρείται ότι τα βάρη γυαλιού που βρέθηκαν στην Αραβία χρησιμοποιήθηκαν ως νόμισμα.

Leather  

Αποτυπωμένα ανάγλυφα κομμάτια δέρματος, έχουν χρησιμοποιηθεί σαν νόμισμα κατά τη διάρκεια διάφορων πολιορκιών γύρω στο 16ο αιώνα, γνωστά παραδείγματα έχουμε και στη Γερμανία μετά από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Paper  

Καλά, όχι νομίσματα αλλά βεβαίως τραπεζογραμμάτια, η Ρωσία επέτρεψε κάποια στιγμή τα γραμματόσημα να χρησιμοποιηθούν και για "νομίσματα" συγχρόνως. Το χαρτόνι χρησιμοποιήθηκε στις Κάτω Χώρες το 1574, στο Μεξικό το 1915, και επίσης στη Γερμανία σαν notgeld μετά από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Plastic  

Το πλαστικό χρησιμοποιείται συχνά για την δημιουργία δοκιμίων.

Porcelain  

Δοκίμια πορσελάνης θεωρούνται για να έχουν χρησιμοποιηθεί από τους Πτολεμαίους της Αιγύπτου. Τα νομίσματα πορσελάνης χρησιμοποιήθηκαν στην Ταϊλάνδη στις αρχές του 18ου αιώνα, και ως Notgeld στη Γερμανία.

Selenium  

Σελήνιο (Se), ατομικός αριθ. 34, πυκνότητα 4,45 (r) ή 4.79 (g) kg/litre, M.Pt 180°C(κόκκινο) ή 217°C(γκρί)

Απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1818 από τον Berzelius.

Το σελήνιο δεν είναι πραγματικά ένα μέταλλο, είναι πιο συγγενές στο θείο. Όπως το θείο, υπάρχει με διάφορες αλλοτροπικές μορφές, το βασικό που είναι κόκκινο και  το γκρίζο σελήνιο. Η γκρίζα μορφή είναι ένας καλός αγωγός της ηλεκτρικής ενέργειας όταν φωτίζεται, κατά συνέπεια η χρήση της στις φωτοευαίσθητες συσκευές.

Ένα μετάλλιο έχει γίνει από αυτό το στοιχείο για να τιμήσει την μνήμη Berzelius.

Stone  

Κανένα νόμισμα στη χαρακτηριστική μορφή τους δεν "έχει χτυπηθεί" σε πέτρα, αν και οι πολύ μεγάλες πέτρες χρησιμοποιήθηκαν ως νόμισμα στο νησί Yap. Αυτά τα αντικείμενα και άλλα μη μεταλλικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται ως μέσο ανταλλαγής στους πρωτόγονους πολιτισμούς είναι πέρα από το πεδίο αυτού του άρθρου. Εάν ενδιαφέρεστε μπορείτε να βρείτε ένα αντίγραφο "μιας έρευνας για τα πρωτόγονα χρήματα" από τον Hingston Quiggin, που δημοσιεύεται στο Methuen το 1949 (επίσης ανατυπωμένος με τις διορθώσεις το 1963).

Πηγή: http://www.tclayton.demon.co.uk/metal.html

/Κορυφή/