Θύμα απάτης μαθαίνουμε ότι έχει πέσει, τελευταία, μεγάλος αριθμός πολιτών, ανάμεσά τους και ένας γνωστός επιχειρηματίας των Αθηνών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να προστατευτούν από μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, μέσω της αγοράς χρυσών λιρών, εξαπατήθηκαν από κύκλωμα που διακινούσε στην αγορά αντίγραφα της αγγλικής λίρας, προερχόμενα κυρίως από Ιταλία, Λίβανο, αλλά, σε μικρότερο βαθμό, και από άλλες χώρες.
Φυσικά, οι συγκεκριμένες λίρες καμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές, ενώ η αξία τους είναι, ουσιαστικά, μηδενική. Μάλιστα, όσον αφορά τα ιταλικά αντίγραφα, για τα οποία εικάζεται ότι υπάρχει εμπλοκή και της Ιταλικής μαφίας, τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα, αφού δε γίνονται εύκολα αντιληπτά, λόγω της ομοιότητας που έχουν με τις γνήσιες αγγλικές λίρες.
Μάλιστα, όπως αποκλειστικά είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη, έγινε χθες, μετά από αρκετές καταγγελίες, επιχείρηση από την αστυνομία σε γραφείο στο κέντρο των Αθηνών και για ακρίβεια στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Ομονοίας, όπου, όμως, οι “χρυσοθήρες” είχαν κάνει φτερά.
Επιπλέον, να αναφέρουμε ότι ενδιαφέρον παρουσιάζει και η ιστορία γνωστού επιχειρηματία αλυσίδας έτοιμου φαγητού, ο οποίος φαίνεται να έπεσε θύμα της ίδιας σπείρας, η οποία του πούλησε κάλπικες λίρες, αξίας 250.000 ευρώ. Βέβαια, ο επιχειρηματίας κατηγορεί ανοιχτά και συνεργάτη του, ο οποίος, μετά το γεγονός, εξαφανίστηκε.
Να τονίσουμε, τέλος, ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εν λόγω λίρες δε διακινούνται μόνο από τη συγκεκριμένη σπείρα, αλλά και από άλλες, γεγονός που απαιτεί την αυξημένη προσοχή των ενδιαφερομένων.
Πάντως, αν, τελικά, κανείς σε αυτά τα κρούσματα προσθέσει και αυτούς που έχασαν χρήματα, πάλι από διάφορους επιτήδειους, στην προσπάθεια να τα βγάλουν εκτός Ελλάδας, αντιλαμβανόμαστε ότι η όλη συζήτηση περί χρεοκοπίας της χώρας, τελικά, οδήγησε αρκετούς σε χρεοκοπία.
Πηγή: 2810.gr, 12/07/2011
Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Συντονιστές: Συνδιαχειριστές, Υπερσυντονιστές, Συντονιστές
Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Στα 304,55 ευρώ η χρυσή λίρα
Προσοχή στις απομιμήσεις...
Αν ζούσε ο οικονομικός σύμβουλος του Χίτλερ για την Ελλάδα, Νοϋμπάχερ, θα έλεγε ότι, 50 χρόνια μετά, η χρυσή λίρα βρίσκεται πάλι στα ίδια επίπεδα!
Κι όμως, σήμερα, 12 Ιουλίου 2011, η αγορά της χρυσής λίρας ξεπέρασε τα 300 ευρώ, φθάνοντας τα 304,55 ευρώ ή 103 χιλιάδες παλιές ελληνικές δραχμές!
Στα ίδια επίπεδα είχε κατρακυλήσει το 1942, όταν ήλθε στην Ελλάδα ο Νοϋμπάχερ και προσπάθησε να ελέγξει τους μαυραγορίτες, κόβοντας τους την πίστωση και τα δάνεια από τη Βέρμαχτ. Σήμερα, δεν υπάρχουν μαυραγορίτες, αλλά ανασφαλείς άνθρωποι που ψάχνουν καταφύγιο στην λίρα και τον χρυσό.
Μέσα σε μια εβδομάδα η ζήτηση αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ και για το χρυσό δημοσιεύθηκε πρόβλεψη για τα 1.600 δολάρια, αφού βρίσκεται ήδη στα 1.548 δολάρια.
Η αυξημένη ζήτηση για χρυσή λίρα στην Τράπεζα της Ελλάδος και την Τράπεζα Πειραιώς κινητοποίησε ακόμη και τους «τυχοδιώκτες» του χώρου, οι οποίοι διοχέτευσαν «κάλπικες» λίρες από την Ιταλία και το Λίβανο, όπως συνέβαινε κάθε φορά που το χρηματιστήριο είχε πτώση.
Θύματα απάτης έχουν πέσει ακόμη και στην Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς κάποιοι παρέδωσαν ελλιποβαρείς λίρες. Παλαιότερα -πριν την απελευθέρωση της αγοράς της λίρας-, όλοι θυμούνται τον γηραίο κύριο που έδινε μία-μία τις χρυσές λίρες στο χρηματιστήριο.
Πηγή: protothema.gr, 12/07/2011
Προσοχή στις απομιμήσεις...
Αν ζούσε ο οικονομικός σύμβουλος του Χίτλερ για την Ελλάδα, Νοϋμπάχερ, θα έλεγε ότι, 50 χρόνια μετά, η χρυσή λίρα βρίσκεται πάλι στα ίδια επίπεδα!
Κι όμως, σήμερα, 12 Ιουλίου 2011, η αγορά της χρυσής λίρας ξεπέρασε τα 300 ευρώ, φθάνοντας τα 304,55 ευρώ ή 103 χιλιάδες παλιές ελληνικές δραχμές!
Στα ίδια επίπεδα είχε κατρακυλήσει το 1942, όταν ήλθε στην Ελλάδα ο Νοϋμπάχερ και προσπάθησε να ελέγξει τους μαυραγορίτες, κόβοντας τους την πίστωση και τα δάνεια από τη Βέρμαχτ. Σήμερα, δεν υπάρχουν μαυραγορίτες, αλλά ανασφαλείς άνθρωποι που ψάχνουν καταφύγιο στην λίρα και τον χρυσό.
Μέσα σε μια εβδομάδα η ζήτηση αυξήθηκε κατακόρυφα, ενώ και για το χρυσό δημοσιεύθηκε πρόβλεψη για τα 1.600 δολάρια, αφού βρίσκεται ήδη στα 1.548 δολάρια.
Η αυξημένη ζήτηση για χρυσή λίρα στην Τράπεζα της Ελλάδος και την Τράπεζα Πειραιώς κινητοποίησε ακόμη και τους «τυχοδιώκτες» του χώρου, οι οποίοι διοχέτευσαν «κάλπικες» λίρες από την Ιταλία και το Λίβανο, όπως συνέβαινε κάθε φορά που το χρηματιστήριο είχε πτώση.
Θύματα απάτης έχουν πέσει ακόμη και στην Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς κάποιοι παρέδωσαν ελλιποβαρείς λίρες. Παλαιότερα -πριν την απελευθέρωση της αγοράς της λίρας-, όλοι θυμούνται τον γηραίο κύριο που έδινε μία-μία τις χρυσές λίρες στο χρηματιστήριο.
Πηγή: protothema.gr, 12/07/2011
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Τελικά ο μόνος ασφαλής τρόπος για να προμηθευτείς λίρες είναι η τράπεζα;
Στη ¨πιάτσα¨το κομμάτι έχει μιά τιμή γύρω στα 285 ευρώ.
Υπάρχουν και κάποιοι που τις διαπραγματεύονται στα 260.
Είτε η τράπεζα τις έχει ακριβά για προφανείς λόγους ,είτε εχει στηθεί κύκλωμα το οποίο εκμεταλλεύεται την ανασφαλεια μας.
Αdmin αν υπάρχει η δυνατότητα να ανεβούν φωτογραφίες κανονικής και κάλπικης θα μας βοηθούσε σε ενδεχόμενη συναλλαγή.
Στη ¨πιάτσα¨το κομμάτι έχει μιά τιμή γύρω στα 285 ευρώ.
Υπάρχουν και κάποιοι που τις διαπραγματεύονται στα 260.
Είτε η τράπεζα τις έχει ακριβά για προφανείς λόγους ,είτε εχει στηθεί κύκλωμα το οποίο εκμεταλλεύεται την ανασφαλεια μας.
Αdmin αν υπάρχει η δυνατότητα να ανεβούν φωτογραφίες κανονικής και κάλπικης θα μας βοηθούσε σε ενδεχόμενη συναλλαγή.
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Σύντομο ιστορικό πλαστογράφησης της χρυσής Λίρας
Το πλέον γνωστό και αναγνωρίσιμο χρυσό νόμισμα στο κόσμο είναι και το πιο πλαστογραφημένο. Μετά την σταδιακή εγκατάλειψη του κανόνα χρυσού στον απόηχο του 1ου Παγκόσμιου Πόλεμου, το Βρετανικό νομισματοκοπείο έπαυσε για ένα διάστημα ή ελάττωσε σημαντικά την παραγωγή χρυσών λιρών.
Η έλλειψη που κατά συνέπεια προέκυψε, ιδιαίτερα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως στις χώρες της νοτιοανατολικής ευρώπης και της μέσης ανατολής λόγω της απεγνωσμένης αναζήτησης ενός νομίσματος σταθερής και εγγυημένης αξίας και σαν αποτέλεσμα της συνεχούς απαξίωσης των τοπικών χαρτονομισμάτων, ώθησε πολλούς τυχοδιώκτες και παραχαράκτες να προσπαθήσουν να καλύψουν αυτό το κενό, Απρόσκλητα και με το αζημίωτο βέβαια.
Έτσι ξεπετάχτηκαν εργαστήρια παραγωγής πλαστών χρυσών λιρών σε διάφορα μέρη, μεταξύ των οποίων τα πιό "φημισμένα" ήσαν στην Ιταλία (Μιλάνο) την Ελβετία, τη Συρία και το Λίβανο. Τα ποιοτικότερα νομίσματα τα έφτιαχναν στην Ιταλία και συνεπώς ήσαν και τα ακριβότερα, ενώ τα πιό κακότεχνα και ως εκ τούτου φθηνότερα ήσαν τα Συριακά.
Η περιεκτικότητα σε χρυσό των γνήσιων χρυσών λιρών κυμαίνεται μεταξύ 91,6% και 91,7% καθαρού χρυσού, στις ιταλικές είναι από 91,2% έως 91.7% (!) και οι συριο-λιβανέζικες από 88% έως 91,5%. Το Βρετανικό υπουργείο οικονομικών υπολόγισε πως το 1955 στην Ελλάδα κυκλοφορούσαν περίπου 15 με 20 εκατομμύρια χρυσές λίρες, εκ των οποίων σχεδόν το ένα εκατομμύριο ήσαν κάλπικες, κυρίως ιταλικές.
Για να καταπολεμήσει αυτό το φαινόμενο και να διασώσει το κύρος του Βρετανικού νομίσματος και στέμματος, το υπουργείο άρχισε από το 1957 να εκδίδει και πάλι μαζικά νέες χρυσές λίρες. Έως το 1968 είχαν παραχθεί πάνω από 45 εκατομμύρια γνήσια τεμάχια.
Δείγματα πλαστογραφημένων χρυσών λιρών.
Στις εικόνες που ακολουθούν παρατίθενται μερικά δείγματα με κίβδηλες χρυσές λίρες. Η πλαστογράφηση διακρίνεται άλλοτε αμέσως και άλλοτε δυσκολότερα, ανάλογα με την ποιότητα της αντιγραφής. Όλα τα δείγματα που βλέπετε είχαν πωληθεί σαν γνήσια σε ανύποπτους αγοραστές. Μπορούμε να τις χωρίσουμε σε κατηγορίες για καλύτερη εξέταση.
Τα προφανή κίβδηλα.
Οι πρώτες δύο εικόνες παρουσιάζουν τις δύο πλευρές του ίδιου δείγματος και ανήκουν στην κατηγορία των οφθαλμοφανών πλαστογραφιών, καθώς είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από ένα έμπειρο αργυραμοιβό νομισμάτων αλλά όχι από το ευρύ κοινό.
Υπάρχουν εντούτοις αρκετές μικρές λεπτομέρειες που όταν συνυπολογιστούν προκύπτει εύκολα το συμπέρασμα πως το νόμισμα είναι τελικά κίβδηλο. Μπορούμε εδώ να παραλληλήσουμε τη διαδικασία με τη σύγκριση μιας φωτογραφίας και ενός πίνακα ζωγραφικής. Ενώ η φωτογραφία δίνει την αίσθηση ότι είναι τελείως επίπεδη, αντίθετα ένας ζωγραφικός πίνακας έχει προοπτική και βάθος.
Πολύ προφανή κίβδηλα
Το επόμενο δείγμα αποτελεί παράδειγμα μιας κατηγορίας πλαστών που πολύ εύκολα αναγνωρίζεται σαν κίβδηλα. Είτε είναι πολύ γυαλιστερά, είτε τα πλευρικά δοντάκια τους είναι πολύ κοφτερά σε ορισμένα σημεία, πράγμα που συνήθως εντοπίζεται και φαίνεται αρκετά καθαρά, ακόμα και στις φωτογραφίες. Το χρώμα του μετάλλου μπορεί να έχει μια μπρονζέ χροιά και η επιφάνεια να έχει μια χαρακτηριστική έντονη αγριάδα (γκρανουλέ) κάτω από μεγεθυντικό φακό. Αυτό είναι αποτέλεσμα του τρόπου κατασκευής αυτών των νομισμάτων που όντας φτηνές απομιμήσεις είναι συνήθως χυτά, ενώ τα πιό προσεγμένα σφραγίζονται σε ατσάλινες πρέσσες, όπως και τα αληθινά. Αυτή η λεπτομέρεια αρκεί για να διακρίνει κανείς τις περισσότερες απομιμήσεις. Επιπλέον σύνηθες χαρακτηριστικό αυτής της κατηγορίας είναι το σχετικά φαρδύ περιθώριο στο οπισθότυπο (γράμματα) καθώς και η εμφάνιση της χρονολογίας στο έξεργο είναι δυσανάλογα μεγάλη και άχαρη. Το συγκεκριμένο δείγμα είνα πολύ κακοφτιαγμένο και εξώφθαλμα πλαστό. Εντούτοις βρέθηκε στο απόθεμα ενός κατά τ'άλλα σοβαρού και έντιμου έμπορου που -θεωρητικά πάντα- ελέγχει προσεκτικά κάθε νόμισμα, αλλά καμμιά φορά ακόμα και οι επαγγελματίες κάνουν λάθη.
Οι τέλειες απομιμήσεις
Κατά τη δεκαετία του 1970 δημιουργήθηκαν μερικά ποιοτικά αντίγραφα από σπάνια νομίσματα πολύ μεγάλης αξίας. Πιθανολογείται ότι κατασκευάστηκαν στο Λίβανο από κάποιον ονόματι Chaloub κατά παραγγελία κάποιου αμερικανού Harry Stock. Η ποιότητα αυτών των κίβδηλων ήταν άριστη. Τόσο τέλεια ήσαν ώστε ένας πολύ μεγάλος αριθμός από αυτά διοχετεύτηκε στην αγορά και κατέληξε στα χέρια πολλών έμπειρων και καταξιωμένων εμπόρων και συλλεκτών αλλά και μέσω φημισμένων οίκων πλειστηριασμών στα χέρια πλουσίων επενδυτών.
Μερικές από τις χρονολογίες που εμφανίζονται σε αυτά τα ποιοτικά πλαστά νομίσματα είναι το 1822, 1827, 1832, 1887, 1916-C (νομισματοκοπείο της Οτάβα) και το 1917. Τα περισότερα δείχνουν πως προέρχονται από το νομισματοκοπείο του Λονδίνου (χωρίς χαρακτηριστικό σημάδι προέλευσης) εκτός από εκείνα που έχουν κάποιο από τα σχετικά σημάδια. Οι περισσότερες από αυτές τις χρονολογίες θεωρούνται δυσεύρετες ή σπάνιες. Η έκδοση Λονδίνου 1917 π.χ. στο τιμοκατάλογο κοστολογείται στα 3.300 ευρώ σε κατάσταση EF (extra fine), ενώ η έκδοση 1816-C στα 8.400 ευρώ.
Τα εξόφθαλμα κίβδηλα νομίσματα
Εδώ ακόμα και ένας τυφλός με την αφή θα μποροιύσε να ξεχωρίσει τα νομίσματα αυτά απο τα γνήσια. Η επιφάνειά τους είναι υπερβολικά γυαλισμένη με μια γλιστερή αίσθηση στην αφή, ή ακόμα έχουν κοφτερές άκρες και ακανόνιστα δοντάκια.
Μία άλλη αίσθηση που μπορεί εδώ να μας χρησιμεύσει είναι η ακοή. Πολλά κίβδηλα έχουν "λάθος ήχο" όταν χτυπούν μεταξύ τους ή όταν κουδουνίζουν πέφτοντας σε μία πέτρινη επιφάνεια. Καί πάλι εδώ ένας τυφλός θα μπορούσε πολύ εύκολα να διακρίνει τους διαφορετικούς ήχους των νομισμάτων αυτών. Ο λόγος που ηχούν διαφορετικά είναι τα φτηνά κράματα που χρησιμοποιούνται με τις διάφορες προσμίξεις που αραιώνουν το χρυσό, ή ακόμα ο τρόπος χύτευσης που παράγει ένα κράμα χαμηλότερης πυκνότητας κάνοντας το νόμισμα πιο "μαλακό". Όταν ο χρυσός επεξεργάζεται "εν ψυχρώ" δια κρούσεως (και όχι με χύτευση) τότε το αποτέλεσμα είναι ένα νόμισμα αυξημένης σκληρότητας και με εύηχες ιδιότητες. Σε άλλες εποχές ο λαός για να διακρίνει τα κίβδηλα χρυσά νομίσματα, τα δάγκωνε για να δει πόσο σημάδι άφηνε.
Υπάρχουν κάποιες ασφαλείς χρονολογίες;
Όχι. Παρόλο που μερικές χρονολογίες απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και εγρήγορση, δεν υπάρχει καμμία χρονολογία που να προσφέρει εγγύηση σιγουριάς.
Έλλειψη χρονολογίας ή χαρακτηριστικού σημαδιού νομισματοκοπείου έκδοσης
Μία άλλη κατηγορία απομιμήσεων που είναι αναγνωρίσιμη σχετικά εύκολο να εντοπιστεί είναι εκείνα που δεν έχουν χρονολογία ή σημάδι νομισματοκοπείου έκδοσης. Είναι γνωστό π.χ. ότι τι νομισματοκοπείο του Λονδίνου δεν εξέδοσε χρυσές λίρες μετξαξύ των ετών 1918 και 1925. Αυτό όμως δεν εμπόδισε μερικούς παραχαράκτες να κατασκευάσουν λίρες με αυτές της χρονολογίες!
Μερικές γενικές συμβουλές.
Αποφεύγετε να αγοράζετε χρυσές λίρες από αγνώστους ή από χώρες εξωτικές, ή ακόμα όταν η τιμή είναι πολύ χαμηλότερη από την αγοραία. Αγοράζετε από αναγνωρισμένους έμπορους με καλή φήμη. Από την άλλη μεριά μην βασιστείτε ότι μια ιδιαίτερα υψηλή τιμή πώλησης είναι κάποια εγγύηση γνησιότητας. Μερικά από τα κίβδηλα που παρουσιάζονται εδώ αγοράστηκαν στο Μπαχρέιν τον Απρίλιο του 1999 σε τιμές αρκετά ψηλότερες από εκείνες της αγοράς.
Πηγή: oikonomikablog.pblogs.gr, 25/06/2011
Το πλέον γνωστό και αναγνωρίσιμο χρυσό νόμισμα στο κόσμο είναι και το πιο πλαστογραφημένο. Μετά την σταδιακή εγκατάλειψη του κανόνα χρυσού στον απόηχο του 1ου Παγκόσμιου Πόλεμου, το Βρετανικό νομισματοκοπείο έπαυσε για ένα διάστημα ή ελάττωσε σημαντικά την παραγωγή χρυσών λιρών.
Η έλλειψη που κατά συνέπεια προέκυψε, ιδιαίτερα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως στις χώρες της νοτιοανατολικής ευρώπης και της μέσης ανατολής λόγω της απεγνωσμένης αναζήτησης ενός νομίσματος σταθερής και εγγυημένης αξίας και σαν αποτέλεσμα της συνεχούς απαξίωσης των τοπικών χαρτονομισμάτων, ώθησε πολλούς τυχοδιώκτες και παραχαράκτες να προσπαθήσουν να καλύψουν αυτό το κενό, Απρόσκλητα και με το αζημίωτο βέβαια.
Έτσι ξεπετάχτηκαν εργαστήρια παραγωγής πλαστών χρυσών λιρών σε διάφορα μέρη, μεταξύ των οποίων τα πιό "φημισμένα" ήσαν στην Ιταλία (Μιλάνο) την Ελβετία, τη Συρία και το Λίβανο. Τα ποιοτικότερα νομίσματα τα έφτιαχναν στην Ιταλία και συνεπώς ήσαν και τα ακριβότερα, ενώ τα πιό κακότεχνα και ως εκ τούτου φθηνότερα ήσαν τα Συριακά.
Η περιεκτικότητα σε χρυσό των γνήσιων χρυσών λιρών κυμαίνεται μεταξύ 91,6% και 91,7% καθαρού χρυσού, στις ιταλικές είναι από 91,2% έως 91.7% (!) και οι συριο-λιβανέζικες από 88% έως 91,5%. Το Βρετανικό υπουργείο οικονομικών υπολόγισε πως το 1955 στην Ελλάδα κυκλοφορούσαν περίπου 15 με 20 εκατομμύρια χρυσές λίρες, εκ των οποίων σχεδόν το ένα εκατομμύριο ήσαν κάλπικες, κυρίως ιταλικές.
Για να καταπολεμήσει αυτό το φαινόμενο και να διασώσει το κύρος του Βρετανικού νομίσματος και στέμματος, το υπουργείο άρχισε από το 1957 να εκδίδει και πάλι μαζικά νέες χρυσές λίρες. Έως το 1968 είχαν παραχθεί πάνω από 45 εκατομμύρια γνήσια τεμάχια.
Δείγματα πλαστογραφημένων χρυσών λιρών.
Στις εικόνες που ακολουθούν παρατίθενται μερικά δείγματα με κίβδηλες χρυσές λίρες. Η πλαστογράφηση διακρίνεται άλλοτε αμέσως και άλλοτε δυσκολότερα, ανάλογα με την ποιότητα της αντιγραφής. Όλα τα δείγματα που βλέπετε είχαν πωληθεί σαν γνήσια σε ανύποπτους αγοραστές. Μπορούμε να τις χωρίσουμε σε κατηγορίες για καλύτερη εξέταση.
Τα προφανή κίβδηλα.
Οι πρώτες δύο εικόνες παρουσιάζουν τις δύο πλευρές του ίδιου δείγματος και ανήκουν στην κατηγορία των οφθαλμοφανών πλαστογραφιών, καθώς είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από ένα έμπειρο αργυραμοιβό νομισμάτων αλλά όχι από το ευρύ κοινό.
Υπάρχουν εντούτοις αρκετές μικρές λεπτομέρειες που όταν συνυπολογιστούν προκύπτει εύκολα το συμπέρασμα πως το νόμισμα είναι τελικά κίβδηλο. Μπορούμε εδώ να παραλληλήσουμε τη διαδικασία με τη σύγκριση μιας φωτογραφίας και ενός πίνακα ζωγραφικής. Ενώ η φωτογραφία δίνει την αίσθηση ότι είναι τελείως επίπεδη, αντίθετα ένας ζωγραφικός πίνακας έχει προοπτική και βάθος.
Πολύ προφανή κίβδηλα
Το επόμενο δείγμα αποτελεί παράδειγμα μιας κατηγορίας πλαστών που πολύ εύκολα αναγνωρίζεται σαν κίβδηλα. Είτε είναι πολύ γυαλιστερά, είτε τα πλευρικά δοντάκια τους είναι πολύ κοφτερά σε ορισμένα σημεία, πράγμα που συνήθως εντοπίζεται και φαίνεται αρκετά καθαρά, ακόμα και στις φωτογραφίες. Το χρώμα του μετάλλου μπορεί να έχει μια μπρονζέ χροιά και η επιφάνεια να έχει μια χαρακτηριστική έντονη αγριάδα (γκρανουλέ) κάτω από μεγεθυντικό φακό. Αυτό είναι αποτέλεσμα του τρόπου κατασκευής αυτών των νομισμάτων που όντας φτηνές απομιμήσεις είναι συνήθως χυτά, ενώ τα πιό προσεγμένα σφραγίζονται σε ατσάλινες πρέσσες, όπως και τα αληθινά. Αυτή η λεπτομέρεια αρκεί για να διακρίνει κανείς τις περισσότερες απομιμήσεις. Επιπλέον σύνηθες χαρακτηριστικό αυτής της κατηγορίας είναι το σχετικά φαρδύ περιθώριο στο οπισθότυπο (γράμματα) καθώς και η εμφάνιση της χρονολογίας στο έξεργο είναι δυσανάλογα μεγάλη και άχαρη. Το συγκεκριμένο δείγμα είνα πολύ κακοφτιαγμένο και εξώφθαλμα πλαστό. Εντούτοις βρέθηκε στο απόθεμα ενός κατά τ'άλλα σοβαρού και έντιμου έμπορου που -θεωρητικά πάντα- ελέγχει προσεκτικά κάθε νόμισμα, αλλά καμμιά φορά ακόμα και οι επαγγελματίες κάνουν λάθη.
Οι τέλειες απομιμήσεις
Κατά τη δεκαετία του 1970 δημιουργήθηκαν μερικά ποιοτικά αντίγραφα από σπάνια νομίσματα πολύ μεγάλης αξίας. Πιθανολογείται ότι κατασκευάστηκαν στο Λίβανο από κάποιον ονόματι Chaloub κατά παραγγελία κάποιου αμερικανού Harry Stock. Η ποιότητα αυτών των κίβδηλων ήταν άριστη. Τόσο τέλεια ήσαν ώστε ένας πολύ μεγάλος αριθμός από αυτά διοχετεύτηκε στην αγορά και κατέληξε στα χέρια πολλών έμπειρων και καταξιωμένων εμπόρων και συλλεκτών αλλά και μέσω φημισμένων οίκων πλειστηριασμών στα χέρια πλουσίων επενδυτών.
Μερικές από τις χρονολογίες που εμφανίζονται σε αυτά τα ποιοτικά πλαστά νομίσματα είναι το 1822, 1827, 1832, 1887, 1916-C (νομισματοκοπείο της Οτάβα) και το 1917. Τα περισότερα δείχνουν πως προέρχονται από το νομισματοκοπείο του Λονδίνου (χωρίς χαρακτηριστικό σημάδι προέλευσης) εκτός από εκείνα που έχουν κάποιο από τα σχετικά σημάδια. Οι περισσότερες από αυτές τις χρονολογίες θεωρούνται δυσεύρετες ή σπάνιες. Η έκδοση Λονδίνου 1917 π.χ. στο τιμοκατάλογο κοστολογείται στα 3.300 ευρώ σε κατάσταση EF (extra fine), ενώ η έκδοση 1816-C στα 8.400 ευρώ.
Τα εξόφθαλμα κίβδηλα νομίσματα
Εδώ ακόμα και ένας τυφλός με την αφή θα μποροιύσε να ξεχωρίσει τα νομίσματα αυτά απο τα γνήσια. Η επιφάνειά τους είναι υπερβολικά γυαλισμένη με μια γλιστερή αίσθηση στην αφή, ή ακόμα έχουν κοφτερές άκρες και ακανόνιστα δοντάκια.
Μία άλλη αίσθηση που μπορεί εδώ να μας χρησιμεύσει είναι η ακοή. Πολλά κίβδηλα έχουν "λάθος ήχο" όταν χτυπούν μεταξύ τους ή όταν κουδουνίζουν πέφτοντας σε μία πέτρινη επιφάνεια. Καί πάλι εδώ ένας τυφλός θα μπορούσε πολύ εύκολα να διακρίνει τους διαφορετικούς ήχους των νομισμάτων αυτών. Ο λόγος που ηχούν διαφορετικά είναι τα φτηνά κράματα που χρησιμοποιούνται με τις διάφορες προσμίξεις που αραιώνουν το χρυσό, ή ακόμα ο τρόπος χύτευσης που παράγει ένα κράμα χαμηλότερης πυκνότητας κάνοντας το νόμισμα πιο "μαλακό". Όταν ο χρυσός επεξεργάζεται "εν ψυχρώ" δια κρούσεως (και όχι με χύτευση) τότε το αποτέλεσμα είναι ένα νόμισμα αυξημένης σκληρότητας και με εύηχες ιδιότητες. Σε άλλες εποχές ο λαός για να διακρίνει τα κίβδηλα χρυσά νομίσματα, τα δάγκωνε για να δει πόσο σημάδι άφηνε.
Υπάρχουν κάποιες ασφαλείς χρονολογίες;
Όχι. Παρόλο που μερικές χρονολογίες απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή και εγρήγορση, δεν υπάρχει καμμία χρονολογία που να προσφέρει εγγύηση σιγουριάς.
Έλλειψη χρονολογίας ή χαρακτηριστικού σημαδιού νομισματοκοπείου έκδοσης
Μία άλλη κατηγορία απομιμήσεων που είναι αναγνωρίσιμη σχετικά εύκολο να εντοπιστεί είναι εκείνα που δεν έχουν χρονολογία ή σημάδι νομισματοκοπείου έκδοσης. Είναι γνωστό π.χ. ότι τι νομισματοκοπείο του Λονδίνου δεν εξέδοσε χρυσές λίρες μετξαξύ των ετών 1918 και 1925. Αυτό όμως δεν εμπόδισε μερικούς παραχαράκτες να κατασκευάσουν λίρες με αυτές της χρονολογίες!
Μερικές γενικές συμβουλές.
Αποφεύγετε να αγοράζετε χρυσές λίρες από αγνώστους ή από χώρες εξωτικές, ή ακόμα όταν η τιμή είναι πολύ χαμηλότερη από την αγοραία. Αγοράζετε από αναγνωρισμένους έμπορους με καλή φήμη. Από την άλλη μεριά μην βασιστείτε ότι μια ιδιαίτερα υψηλή τιμή πώλησης είναι κάποια εγγύηση γνησιότητας. Μερικά από τα κίβδηλα που παρουσιάζονται εδώ αγοράστηκαν στο Μπαχρέιν τον Απρίλιο του 1999 σε τιμές αρκετά ψηλότερες από εκείνες της αγοράς.
Πηγή: oikonomikablog.pblogs.gr, 25/06/2011
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
http://imageshack.us/content_round.php? ... ad&newlp=1
Aν και δεν είναι πολύ καλή φωτογραφία ,μοιάζει για γνήσια;
Aν και δεν είναι πολύ καλή φωτογραφία ,μοιάζει για γνήσια;
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
η απατη αυτη εχει να κανει με το παθος των συλλεκτων, και οχι με την αξια του χρυσου.
αν δηλαδη καποιος μετρησει την αξια τους με βαση το βαρος τους, και οχι την σπανιοτητα τους, τοτε δεν χανει τιποτα.
η τιμη της τραπεζας της ελλαδος αντιστοιχει στο βαρος χρυσου, και οχι στην κοπη. επειδη ειναι λιβανικη,ή ιταλικη, δεν σημαινει οτι δεν ειναι απο χρυσο, και οτι δεν εχει καμια αξια. μπορει η τραπεζα να τις θεωρει καλπικες, αλλα ο χρυσος που περιεχουν ειναι αληθινος. αν καποιος βρει τροπο και τις λιωσει, η αξια του σβολου θα ειναι ιδια με αυτη που δινει και η τραπεζα για το νομισμα.
η απατη ειναι στους συλλεκτες που εδωσαν πολλες χιλιαδες ευρω, για 8 γραμμαρια χρυσου.
αν δηλαδη καποιος μετρησει την αξια τους με βαση το βαρος τους, και οχι την σπανιοτητα τους, τοτε δεν χανει τιποτα.
η τιμη της τραπεζας της ελλαδος αντιστοιχει στο βαρος χρυσου, και οχι στην κοπη. επειδη ειναι λιβανικη,ή ιταλικη, δεν σημαινει οτι δεν ειναι απο χρυσο, και οτι δεν εχει καμια αξια. μπορει η τραπεζα να τις θεωρει καλπικες, αλλα ο χρυσος που περιεχουν ειναι αληθινος. αν καποιος βρει τροπο και τις λιωσει, η αξια του σβολου θα ειναι ιδια με αυτη που δινει και η τραπεζα για το νομισμα.
η απατη ειναι στους συλλεκτες που εδωσαν πολλες χιλιαδες ευρω, για 8 γραμμαρια χρυσου.
ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΕ ΠΑΛΙ
ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΣΑΙ ΞΥΠΝΗΤΟΣ.... ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΣΑΙ ΞΥΠΝΗΤΟΣ.... ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Σωστή η προσέγγιση.
Το πρόβλημα όμως είναι να δώσεις 290 ευρώ για ένα κομμάτι και η αξία του να είναι χαμηλότερη επειδή υπολείπεται σε περιεκτικότητα χρυσού.
Το πρόβλημα όμως είναι να δώσεις 290 ευρώ για ένα κομμάτι και η αξία του να είναι χαμηλότερη επειδή υπολείπεται σε περιεκτικότητα χρυσού.
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Πάνο κοίτα ποια είναι η αξία τους σήμερα. Όχι η συλλεκτική αλλά η εμπορική:
Λίρα Αγγλίας τίτλου 0,9166 (γραμ. 7,940 - 7.988) – αγορά: 255,17 – πώληση: 308,5
Λίρα Ιταλικής κοπής τίτλου 0,905 - αγορά: 235,17 – πώληση: 266,59
Λίρα Λιβανικής κοπής τίτλου 0,720 - αγορά: 188,46 – πώληση: 213,22
Ολόκληρος ο κατάλογος από την Τράπεζα της Ελλάδος εδώ:
http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Mar ... FltVal=354
Με λίγα λόγια οι Λιβανέζικες είναι κατά 95,28 ευρώ φτηνότερες από τις εγγλέζικες και οι Ιταλικές κατά 41,91 ευρώ φτηνότερες από τις εγγλέζικες. Οπότε φαντάσου στο σύνολο των κομματιών που πουλάνε οι επιτήδειοι τι κέρδος βγάζουν. Με λίγα λόγια στοιχίζει στον αγοραστή ο κούκος αηδόνι μια και τις αγοράζει ως εγγλέζικες. Τώρα αν μιλήσουμε για κανονικά πλαστά και άλλες πολύ υποβαθμισμένες κοπές, βράστα.
Λίρα Αγγλίας τίτλου 0,9166 (γραμ. 7,940 - 7.988) – αγορά: 255,17 – πώληση: 308,5
Λίρα Ιταλικής κοπής τίτλου 0,905 - αγορά: 235,17 – πώληση: 266,59
Λίρα Λιβανικής κοπής τίτλου 0,720 - αγορά: 188,46 – πώληση: 213,22
Ολόκληρος ο κατάλογος από την Τράπεζα της Ελλάδος εδώ:
http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Mar ... FltVal=354
Με λίγα λόγια οι Λιβανέζικες είναι κατά 95,28 ευρώ φτηνότερες από τις εγγλέζικες και οι Ιταλικές κατά 41,91 ευρώ φτηνότερες από τις εγγλέζικες. Οπότε φαντάσου στο σύνολο των κομματιών που πουλάνε οι επιτήδειοι τι κέρδος βγάζουν. Με λίγα λόγια στοιχίζει στον αγοραστή ο κούκος αηδόνι μια και τις αγοράζει ως εγγλέζικες. Τώρα αν μιλήσουμε για κανονικά πλαστά και άλλες πολύ υποβαθμισμένες κοπές, βράστα.
Γιάννης Μπαϊμπάκης (SV1PIZ)
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
προσεξε τωρα,
η λιβανου ειναι στην χειροτερη περιπτωση 88% και λιποβαρες. οποτε αν θεωρησουμε οτι ειναι 7000 γραμμαρια, που δεν ειναι..., επι 88%, μας κανει 6160 καθαρο χρυσο, επι 34,5 το γραμμαριο...212.766€
η τραπεζα αγοραζει 188...και πουλαει 213, που σημαινει οτι ο κλεφτης ειναι η ιδια η τραπεζα.
η αγγλιας με 7940 γραμμαρια επι 91,6% καθαρο μας χρυσο κανει 7273 γραμμαρια, επι 34,54 το γραμμαριο μας κανει 251,209€, οσο δηλαδη αγοραζει η τραπεζα.... σωστο... και πουλαει 308€. που σημαινει οτι παλι ο κλεφτης ειναι η τραπεζα.
αυτος ειναι και ο λογος που στην μαυρη αγορα κανεις δεν αγοραζει πανω απο 200€. και καλπικη να ειναι, αν ειναι απο αληθινο χρυσο, δεν μπαινει μεσα. απο εκει και πανω, αρχιζουν τα προβληματα.
τωρα αν εχουμε πολλα κομματια, συμφωνω μαζι σου, οτι μιλαμε για πολυ χρημα.
απο την αλλη ομως, αυτο ακριβως το πραγμα ειναι το εμποριο. κανονες αγορας και ζητησης, και ποσοστο κερδους.
αν η ζητηση υπαρχει, αλλα το προιον δεν υπαρχει, οταν βρεθει, το κερδος θα ειναι μεγαλο.
δεν διαφωνω σε τιποτα μαζι σου, σωστα τα λες, ειναι απατη και με μεγαλη χασουρα.
απλα τα βλεπω με καπως διαφορετικο ματι, και δεν θεωρω την τραπεζα το καλυτερο κοριτσι του χωριου. ακριβως το αντιθετο θα ελεγα.
η λιβανου ειναι στην χειροτερη περιπτωση 88% και λιποβαρες. οποτε αν θεωρησουμε οτι ειναι 7000 γραμμαρια, που δεν ειναι..., επι 88%, μας κανει 6160 καθαρο χρυσο, επι 34,5 το γραμμαριο...212.766€
η τραπεζα αγοραζει 188...και πουλαει 213, που σημαινει οτι ο κλεφτης ειναι η ιδια η τραπεζα.
η αγγλιας με 7940 γραμμαρια επι 91,6% καθαρο μας χρυσο κανει 7273 γραμμαρια, επι 34,54 το γραμμαριο μας κανει 251,209€, οσο δηλαδη αγοραζει η τραπεζα.... σωστο... και πουλαει 308€. που σημαινει οτι παλι ο κλεφτης ειναι η τραπεζα.
αυτος ειναι και ο λογος που στην μαυρη αγορα κανεις δεν αγοραζει πανω απο 200€. και καλπικη να ειναι, αν ειναι απο αληθινο χρυσο, δεν μπαινει μεσα. απο εκει και πανω, αρχιζουν τα προβληματα.
τωρα αν εχουμε πολλα κομματια, συμφωνω μαζι σου, οτι μιλαμε για πολυ χρημα.
απο την αλλη ομως, αυτο ακριβως το πραγμα ειναι το εμποριο. κανονες αγορας και ζητησης, και ποσοστο κερδους.
αν η ζητηση υπαρχει, αλλα το προιον δεν υπαρχει, οταν βρεθει, το κερδος θα ειναι μεγαλο.
δεν διαφωνω σε τιποτα μαζι σου, σωστα τα λες, ειναι απατη και με μεγαλη χασουρα.
απλα τα βλεπω με καπως διαφορετικο ματι, και δεν θεωρω την τραπεζα το καλυτερο κοριτσι του χωριου. ακριβως το αντιθετο θα ελεγα.
ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΕ ΠΑΛΙ
ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΣΑΙ ΞΥΠΝΗΤΟΣ.... ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑΣΑΙ ΞΥΠΝΗΤΟΣ.... ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
http://www.koutipandoras.gr/?p=9399
http://www.press-time.com/new/index.php ... &Itemid=72
http://www.patris.gr/articles/216135?PH ... 9ketb1udf2
Τελικα πολυ μεγαλος πονοκεφαλος οι καλπικες λιρες.
Παρακατω δεθτε μια πατεντα που βοηθα στην αναγνωριση καλπικων νομισματων.
Καλη πατεντα αλλα τα λαμογια το εχουν κανει τοσο επιστημη το ''αθλημα'' που πιστευω ειναι μονο
για πολυ μαπα καλπικες που και λιγο παρατηρητικος να εισε φαινοντε και με το ματι...
http://www.fisch.co.za/home.htm
Γι αυτο και γω θα βρω δικες μου για να μη με κοροιδεψει κανενας
http://www.press-time.com/new/index.php ... &Itemid=72
http://www.patris.gr/articles/216135?PH ... 9ketb1udf2
Τελικα πολυ μεγαλος πονοκεφαλος οι καλπικες λιρες.
Παρακατω δεθτε μια πατεντα που βοηθα στην αναγνωριση καλπικων νομισματων.
Καλη πατεντα αλλα τα λαμογια το εχουν κανει τοσο επιστημη το ''αθλημα'' που πιστευω ειναι μονο
για πολυ μαπα καλπικες που και λιγο παρατηρητικος να εισε φαινοντε και με το ματι...
http://www.fisch.co.za/home.htm
Γι αυτο και γω θα βρω δικες μου για να μη με κοροιδεψει κανενας
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Μια απορία.Οι πλαστές λίρες κυκλοφόρησαν σχετικά πρόσφατα,δηλαδή τα τελευταία χρόνια (10-20-30κλπ) ή υπήρχαν και παλιότερα,πριν το πόλεμο?Υπάρχει περίπτωση αν βρεθούν λίρες από το αντάρτικο οι οποίες να προέρχονταν από πλιάτσικο και κάποια από αυτά τα νομίσματα να είναι πλαστά?Δε νομίζω κανείς να τις εξέταζε ή να είχε τη γνώση να τις ξεχωρίσει αν ήταν πλαστές ή γνήσιες για να τις αρπάξει ή όχι.
-
Kostas Anastasiou
- Δημοσιεύσεις: 1616
- Εγγραφή: 14 Μάιος 2007, 22:34
- Τοποθεσία: Θεσπρωτια
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Φιλε και συνονοματε Κωνσταντινε, βρες εσυ και εγω την αποκρυψη η και αποκρυψεις και μετα θα σου υπογραψω εγω για την γνησιοτητα. Πλακα κανω φιλε μου. Λογικα αφου τις μοιραζανε και τις κανανε ριψεις απο αεροπλανα οι Αγγλοι, η προσωπικη μου γνωμη ειναι πως ειναι γνησιες. Αλλωστε ο χρυσος του Ελληνικου κρατους που εξαφανιστηκε μυστηριωδως ητανε πλακες 24ων καρατιων. Ομως και ετσι να μην ειναι, δηλαδη εαν ειναι καποιες λιρες καλπικες, εννοω οτι εαν δεν ειναι 22 καρατιων ( αν και δεν το πιστευω ) θα εχουνε μεσα και παλι μεγαλη ποσοτητα χρυσου, οποτε ετσι και αλλιως δεν θα τις εχουμε πληρωσει να πουμε οτι μας γελασανε για την πιστοποιηση γνησιοτητας 22 καρατια, οποτε καλοδεχουμενες και καλοφαωτες...
Αυτη ειναι η σκεψη μου και σου την γραφω φιλικα. Σε χαιρετω.
Αυτη ειναι η σκεψη μου και σου την γραφω φιλικα. Σε χαιρετω.
Re: Η κομπίνα με τις χρυσές λίρες
Δίκιο έχεις συνονόματε!Διάβασα το θέμα από την αρχή και μου φυγε η απορία!Εννοείται καλοδεχούμενες και καλοφάγωτες!!!!